Redefinisanje sećanja (1)

Abstract

Kao najznačajni sadržaj kolektivnih identifikacija svih jugoslovenskih društava Drugi svetski rat, odnosno njegova tumačenja, predstavljala su osnovu na kojoj su vršena povlačenja granica društvenih identiteta, uspostavljani fluidni odnosi između njih i konstruisani partikularni sadržaji poželjnog istorijskog sećanja. Svaka interpretacija nosila je jasan i prepoznatljiv sistem vrednosti koji je učestvovao u permanentnoj aktuelizaciji kolektivnog identiteta i određivanju njegovih granica. U tom smislu čini se paradigmatičan Spomenik jevrejskim žrtvama fašizma, podignut unutar zidina jevrejskog groblja 1952. godine. Delo Bogdana Bogdanovića u krajnje formalnoj analizi moguće je tumačiti kao nastavak tradicije podizanja vojničkih spomenika unutar grobljanskih celina. Podignut na Sefardskom jevrejskom groblju u Beogradu, izolovan i sasvim skriven od pogleda, Spomenik jevrejskim žrtvama fašizma rečito svedoči o ambivalentnoj strukturi sećanja na Drugi svetski rat u Srbiji.