TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
AU  - Stojiljković, Danica Milan
PY  - 2024
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1998
AB  - This article examines relationships between architecture and ideology in socialist
Yugoslavia by exploring the cultural interpretation and appropriation of the Balkan
house in achieving modern, specifically Yugoslav architectural expression. Through the
contextualization of the period’s different narratives on the Ottoman vernacular and
various architectural designs related to it, the aim is to demonstrate how Yugoslav architects relied on Marxism to appropriate vernacular architecture into the modernist discourses. Dialectical materialism was used as a key for the interpretation of the
opposition between what was seen as the negative and positive elements of the
Balkan house, which challenged banal polarization between the traditional and modern
and led to a more nuanced understanding of backwardness and progress in vernacular
architecture. The idea of architectural metamorphoses of vernacular to modern
forms was justified by evolution and revolution, the basic concepts of the Marxist understanding of processes in society and culture. The Yugoslav interest in the Balkan house
represented a living, perceivable example of how the relationships between tradition and
modernity, the past and the present, as well as men and their environment, became
incorporated into new architecture of ‘socialism with a humane face’, which stood at
the heart of Yugoslav social and political experiment.
PB  - SAGE Publications
T2  - Journal of Contemporary History
T1  - Practicing Dialectical Materialism: The Balkan House and Architecture in Socialist Yugoslavia
VL  - 59
IS  - 1
SP  - 161
EP  - 184
DO  - 10.1177/00220094231209223
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar and Stojiljković, Danica Milan",
year = "2024",
abstract = "This article examines relationships between architecture and ideology in socialist
Yugoslavia by exploring the cultural interpretation and appropriation of the Balkan
house in achieving modern, specifically Yugoslav architectural expression. Through the
contextualization of the period’s different narratives on the Ottoman vernacular and
various architectural designs related to it, the aim is to demonstrate how Yugoslav architects relied on Marxism to appropriate vernacular architecture into the modernist discourses. Dialectical materialism was used as a key for the interpretation of the
opposition between what was seen as the negative and positive elements of the
Balkan house, which challenged banal polarization between the traditional and modern
and led to a more nuanced understanding of backwardness and progress in vernacular
architecture. The idea of architectural metamorphoses of vernacular to modern
forms was justified by evolution and revolution, the basic concepts of the Marxist understanding of processes in society and culture. The Yugoslav interest in the Balkan house
represented a living, perceivable example of how the relationships between tradition and
modernity, the past and the present, as well as men and their environment, became
incorporated into new architecture of ‘socialism with a humane face’, which stood at
the heart of Yugoslav social and political experiment.",
publisher = "SAGE Publications",
journal = "Journal of Contemporary History",
title = "Practicing Dialectical Materialism: The Balkan House and Architecture in Socialist Yugoslavia",
volume = "59",
number = "1",
pages = "161-184",
doi = "10.1177/00220094231209223"
}

Ignjatović, A.,& Stojiljković, D. M.. (2024). Practicing Dialectical Materialism: The Balkan House and Architecture in Socialist Yugoslavia. in Journal of Contemporary History
SAGE Publications., 59(1), 161-184.
https://doi.org/10.1177/00220094231209223

Ignjatović A, Stojiljković DM. Practicing Dialectical Materialism: The Balkan House and Architecture in Socialist Yugoslavia. in Journal of Contemporary History. 2024;59(1):161-184.
doi:10.1177/00220094231209223 .

Ignjatović, Aleksandar, Stojiljković, Danica Milan, "Practicing Dialectical Materialism: The Balkan House and Architecture in Socialist Yugoslavia" in Journal of Contemporary History, 59, no. 1 (2024):161-184,
https://doi.org/10.1177/00220094231209223 . .

TY  - CHAP
AU  - Ignjatović, Aleksandar
AU  - Manojlović Pintar, Olga
PY  - 2021
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1816
AB  - This chapter examines how the representational museum politics creates a
system of meanings by defining socialism as the “other” in opposition to which the
new collective identity is in a process of constant reconstruction after the fall of the
Berlin Wall. Focusing on the work of one specific museum institution—the Museum
of Yugoslavia, known as the Museum of Yugoslav History until 2016—we discuss a
process of revalorizing socialism, communism, and Yugoslavia in present-day Serbia.
We place the work of this specific museum in the wider institutional, historical, and
artistic network of socialist Yugoslavia and contemporary Serbia.
PB  - Bloomsbury Academic
T2  - Occupation and communism in Eastern European museums : re-visualizing the recent past
T1  - Discussing the Past or Airing the Depots: Refashioning Exhibitions of Socialism in Serbia
SP  - 163
EP  - 179
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1816
ER  - 

@inbook{
author = "Ignjatović, Aleksandar and Manojlović Pintar, Olga",
year = "2021",
abstract = "This chapter examines how the representational museum politics creates a
system of meanings by defining socialism as the “other” in opposition to which the
new collective identity is in a process of constant reconstruction after the fall of the
Berlin Wall. Focusing on the work of one specific museum institution—the Museum
of Yugoslavia, known as the Museum of Yugoslav History until 2016—we discuss a
process of revalorizing socialism, communism, and Yugoslavia in present-day Serbia.
We place the work of this specific museum in the wider institutional, historical, and
artistic network of socialist Yugoslavia and contemporary Serbia.",
publisher = "Bloomsbury Academic",
journal = "Occupation and communism in Eastern European museums : re-visualizing the recent past",
booktitle = "Discussing the Past or Airing the Depots: Refashioning Exhibitions of Socialism in Serbia",
pages = "163-179",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1816"
}

Ignjatović, A.,& Manojlović Pintar, O.. (2021). Discussing the Past or Airing the Depots: Refashioning Exhibitions of Socialism in Serbia. in Occupation and communism in Eastern European museums : re-visualizing the recent past
Bloomsbury Academic., 163-179.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1816

Ignjatović A, Manojlović Pintar O. Discussing the Past or Airing the Depots: Refashioning Exhibitions of Socialism in Serbia. in Occupation and communism in Eastern European museums : re-visualizing the recent past. 2021;:163-179.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1816 .

Ignjatović, Aleksandar, Manojlović Pintar, Olga, "Discussing the Past or Airing the Depots: Refashioning Exhibitions of Socialism in Serbia" in Occupation and communism in Eastern European museums : re-visualizing the recent past (2021):163-179,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1816 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2019
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1015
AB  - Despite criticism that has been leveled against Gabriel Millet's well-known tripartite subdivision of architecture of medieval Serbia into three distinct 'schools', its scholarly authority still remains largely unchallenged. Yet what is believed to have stemmed from Millet's ingenious research was inextricably linked with the ideological project of Serbian national emancipation during the first decades of the twentieth century. His stylistic triad of L'école de Rascie, L'école de la Serbie byzantine and L'école de la Morava had an unexpectedly vivid and profound afterlife in the entirely new context of socialist Yugoslavia — in terms of both scholarship and ideological resonance. Its main proponent was Serbian architectural historian Aleksandar Deroko, whose book entitled Monumental and Decorative Architecture in Medieval Serbia apparently only reiterated the existing subdivision of medieval architecture by simply amending the 'schools' into 'groups'. Nevertheless, a closer insight into three successive editions of the book issued in 1953, 1962 and 1985 reveals a series of Deroko's encounters with the Milletian framework, suggesting that his enterprise can be seen as instrumental the ideological re-appropriation of medieval heritage in the context of the national question in Yugoslavia.
PB  - Belgrade : University of Belgrade, Faculty of Architecture
PB  - Belgrade : The Centre for Ethics, Law and Applied Philosophy
T2  - SAJ : Serbian architectural journal
T1  - Legacy of the Triad: Architecture in Medieval Serbia between Style and Ideology in the Work of Aleksandar Deroko
VL  - 11
IS  - 1
SP  - 115
EP  - 140
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1015
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2019",
abstract = "Despite criticism that has been leveled against Gabriel Millet's well-known tripartite subdivision of architecture of medieval Serbia into three distinct 'schools', its scholarly authority still remains largely unchallenged. Yet what is believed to have stemmed from Millet's ingenious research was inextricably linked with the ideological project of Serbian national emancipation during the first decades of the twentieth century. His stylistic triad of L'école de Rascie, L'école de la Serbie byzantine and L'école de la Morava had an unexpectedly vivid and profound afterlife in the entirely new context of socialist Yugoslavia — in terms of both scholarship and ideological resonance. Its main proponent was Serbian architectural historian Aleksandar Deroko, whose book entitled Monumental and Decorative Architecture in Medieval Serbia apparently only reiterated the existing subdivision of medieval architecture by simply amending the 'schools' into 'groups'. Nevertheless, a closer insight into three successive editions of the book issued in 1953, 1962 and 1985 reveals a series of Deroko's encounters with the Milletian framework, suggesting that his enterprise can be seen as instrumental the ideological re-appropriation of medieval heritage in the context of the national question in Yugoslavia.",
publisher = "Belgrade : University of Belgrade, Faculty of Architecture, Belgrade : The Centre for Ethics, Law and Applied Philosophy",
journal = "SAJ : Serbian architectural journal",
title = "Legacy of the Triad: Architecture in Medieval Serbia between Style and Ideology in the Work of Aleksandar Deroko",
volume = "11",
number = "1",
pages = "115-140",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1015"
}

Ignjatović, A.. (2019). Legacy of the Triad: Architecture in Medieval Serbia between Style and Ideology in the Work of Aleksandar Deroko. in SAJ : Serbian architectural journal
Belgrade : University of Belgrade, Faculty of Architecture., 11(1), 115-140.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1015

Ignjatović A. Legacy of the Triad: Architecture in Medieval Serbia between Style and Ideology in the Work of Aleksandar Deroko. in SAJ : Serbian architectural journal. 2019;11(1):115-140.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1015 .

Ignjatović, Aleksandar, "Legacy of the Triad: Architecture in Medieval Serbia between Style and Ideology in the Work of Aleksandar Deroko" in SAJ : Serbian architectural journal, 11, no. 1 (2019):115-140,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1015 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2019
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1124
AB  - Despite criticism that has been leveled against Gabriel Millet’s well-known tripartite subdivision of architecture of medieval Serbia into three distinct ‘schools’, its scholarly authority still remains largely unchallenged. Yet what is believed to have stemmed from Millet’s ingenious research was inextricably linked with the ideological project of Serbian national emancipation during the first decades of the twentieth century. His stylistic triad of L'école de Rascie, L'école de la serbie byzantine and 
L'école de la Morava had an unexpectedly vivid and profound afterlife in the entirely new context of socialist Yugoslavia – in terms of both scholarship and ideological resonance. Its main proponent was Serbian architectural historian Aleksandar Deroko, whose book entitled Monumental and Decorative Architecture in Medieval Serbia apparently only reiterated the existing supervision of into ‘groups’. Nevertheless, a closer look at three successive editions of the book published in 1953, 1962 and 1985 reveals a series of Deroko’s encounters with the Milletian framework, suggesting that his enterprise can be seen as instrumental to the ideological re-appropriation of medieval heritage in the context of the national question in Yugoslavia.
PB  - Belgrade : University of Belgrade, Faculty of Architecture
T2  - SAJ : Serbian architectural journal
T1  - Legacy of the triad: architecture in medieval Serbia between style and ideology in the work of Aleksandar Deroko
VL  - 11
IS  - 1
SP  - 115
EP  - 140
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1124
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2019",
abstract = "Despite criticism that has been leveled against Gabriel Millet’s well-known tripartite subdivision of architecture of medieval Serbia into three distinct ‘schools’, its scholarly authority still remains largely unchallenged. Yet what is believed to have stemmed from Millet’s ingenious research was inextricably linked with the ideological project of Serbian national emancipation during the first decades of the twentieth century. His stylistic triad of L'école de Rascie, L'école de la serbie byzantine and 
L'école de la Morava had an unexpectedly vivid and profound afterlife in the entirely new context of socialist Yugoslavia – in terms of both scholarship and ideological resonance. Its main proponent was Serbian architectural historian Aleksandar Deroko, whose book entitled Monumental and Decorative Architecture in Medieval Serbia apparently only reiterated the existing supervision of into ‘groups’. Nevertheless, a closer look at three successive editions of the book published in 1953, 1962 and 1985 reveals a series of Deroko’s encounters with the Milletian framework, suggesting that his enterprise can be seen as instrumental to the ideological re-appropriation of medieval heritage in the context of the national question in Yugoslavia.",
publisher = "Belgrade : University of Belgrade, Faculty of Architecture",
journal = "SAJ : Serbian architectural journal",
title = "Legacy of the triad: architecture in medieval Serbia between style and ideology in the work of Aleksandar Deroko",
volume = "11",
number = "1",
pages = "115-140",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1124"
}

Ignjatović, A.. (2019). Legacy of the triad: architecture in medieval Serbia between style and ideology in the work of Aleksandar Deroko. in SAJ : Serbian architectural journal
Belgrade : University of Belgrade, Faculty of Architecture., 11(1), 115-140.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1124

Ignjatović A. Legacy of the triad: architecture in medieval Serbia between style and ideology in the work of Aleksandar Deroko. in SAJ : Serbian architectural journal. 2019;11(1):115-140.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1124 .

Ignjatović, Aleksandar, "Legacy of the triad: architecture in medieval Serbia between style and ideology in the work of Aleksandar Deroko" in SAJ : Serbian architectural journal, 11, no. 1 (2019):115-140,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1124 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2018
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1010
AB  - U drugoj polovini XX veka najveća zasluga u istraživanju i popularizaciji arhitekture srednjovekovne Srbije, na osnovama koje je postavio francuski vizantolog Gabrijel Mije, nesumnjivo pripada knjizi Aleksandra Deroka Monumentalna i dekorativna arhitektura u srednjovekovnoj Srbiji, naučno popularnoj monografiji i univerzitetskom udžbeniku koji je imao tri sukcesivna izdanja (1953, 1962. i 1985). Pažljivije čitanje Derokovog tekstualnog i vizuelnog narativa otkriva ne samo niz modifikacija izvorne mijeovske sheme, već ukazuje i na širi društveni značaj i ideološku instrumentalnost srednjovekovne arhitekture u kontekstu nacionalnog pitanja u socijalističkoj Jugoslaviji. U radu se razmatra Derokov odnos prema pitanjima naciionanog identiteta, etnogeneze i politogeneze u dvostrukom interpretativnom kontekstu humanističkih nauka u socijalističkoj Jugoslaviji i ideologije bratstva i jedinstva. Pri tome teza o instrumentalnosti istorije arhitekture u građenju dijalektičkog odnosa između inkluzivnog slovenskog i ekskluzivnih partikularnih identiteta jugoslovenskih
naroda u istorijskoj perspektivi predstavlja osnovnu interpretativnu platformu ovog rada.
PB  - Beograd : Udruženje za društvenu istoriju
PB  - Beograd : Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet
T2  - Godišnjak za društvenu istoriju = Annual of Social History
T1  - Iza zastora jugoslovenske federalizacije: Aleksandar Deroko i dijalektika identiteta u arhitekturi srednjovekovne Srbije
VL  - 25
IS  - 2
SP  - 63
EP  - 88
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1010
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2018",
abstract = "U drugoj polovini XX veka najveća zasluga u istraživanju i popularizaciji arhitekture srednjovekovne Srbije, na osnovama koje je postavio francuski vizantolog Gabrijel Mije, nesumnjivo pripada knjizi Aleksandra Deroka Monumentalna i dekorativna arhitektura u srednjovekovnoj Srbiji, naučno popularnoj monografiji i univerzitetskom udžbeniku koji je imao tri sukcesivna izdanja (1953, 1962. i 1985). Pažljivije čitanje Derokovog tekstualnog i vizuelnog narativa otkriva ne samo niz modifikacija izvorne mijeovske sheme, već ukazuje i na širi društveni značaj i ideološku instrumentalnost srednjovekovne arhitekture u kontekstu nacionalnog pitanja u socijalističkoj Jugoslaviji. U radu se razmatra Derokov odnos prema pitanjima naciionanog identiteta, etnogeneze i politogeneze u dvostrukom interpretativnom kontekstu humanističkih nauka u socijalističkoj Jugoslaviji i ideologije bratstva i jedinstva. Pri tome teza o instrumentalnosti istorije arhitekture u građenju dijalektičkog odnosa između inkluzivnog slovenskog i ekskluzivnih partikularnih identiteta jugoslovenskih
naroda u istorijskoj perspektivi predstavlja osnovnu interpretativnu platformu ovog rada.",
publisher = "Beograd : Udruženje za društvenu istoriju, Beograd : Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet",
journal = "Godišnjak za društvenu istoriju = Annual of Social History",
title = "Iza zastora jugoslovenske federalizacije: Aleksandar Deroko i dijalektika identiteta u arhitekturi srednjovekovne Srbije",
volume = "25",
number = "2",
pages = "63-88",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1010"
}

Ignjatović, A.. (2018). Iza zastora jugoslovenske federalizacije: Aleksandar Deroko i dijalektika identiteta u arhitekturi srednjovekovne Srbije. in Godišnjak za društvenu istoriju = Annual of Social History
Beograd : Udruženje za društvenu istoriju., 25(2), 63-88.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1010

Ignjatović A. Iza zastora jugoslovenske federalizacije: Aleksandar Deroko i dijalektika identiteta u arhitekturi srednjovekovne Srbije. in Godišnjak za društvenu istoriju = Annual of Social History. 2018;25(2):63-88.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1010 .

Ignjatović, Aleksandar, "Iza zastora jugoslovenske federalizacije: Aleksandar Deroko i dijalektika identiteta u arhitekturi srednjovekovne Srbije" in Godišnjak za društvenu istoriju = Annual of Social History, 25, no. 2 (2018):63-88,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1010 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2016
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1025
AB  - Tematski niz slika Jovana Bijelića poznat pod nazivom „Bosanski pejzaži” nastajao je kroz niz godina, počev od kraja druge pa sve do sredine pete decenije XX veka. Uprkos osvedočenim stilskim tranzicijama te formalnim i kolorističkim transformacijama Bijelićevog slikarstva, „Bosanski pejzaži” pokazuju neobičan kontinuitet po pitanju odnosa prikazanog prema prirodi. Taj odnos obeležen je odsustvom mimetičkog procesa stvaranja, pri čemu su prikazi „bosanskih” krajolika nastajali i bili tumačeni kao arbitrarne mnemoničke konstrukcije i kao plod umetnikove lične imaginacije. Međutim, Bijelićeva vizija Bosne nije predstavljala samo plod personalne uobrazilje, niti samo zgodan interpretativan obrazac za kritičare, već se podudarala sa mnogo širom kulturološkom konstrukcijom ove pokrajine u složenom političkom kontekstu Kraljevine Jugoslavije. U ovom radu se istražuje upravo taj odnos između konstruisane predstave Bosne i njene političke realnosti kroz interpretaciju recepcije Bijelićevih „Bosanskih pejzaža” — kako u sopstvenom vremenu, tako i u docnijoj istoriografskoj tradiciji. Rad se bazira na tezi da su upravo na taj način koncipirani i tumačeni „Bosanski pejzaži” predstavljali sastavni deo proizvodnje ideološki složenog i politički instrumentalnog mita o Bosni koji je, naizgled paradoksalno, prevezivao međuratni kontekst Kraljevine Jugoslavije i period posleratne socijalističke federativne zajednice.
PB  - Beograd : Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet
T2  - Zbornik Seminara za studije moderne umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu = The Journal of Modern Art History Department Faculty of Philosophy University of Belgrade
T1  - Kulturna invencija kao ideološka mimikrija: o ʻBosanskim pejzažimaʼ Jovana Bijelića 1919-1944
IS  - 12
SP  - 47
EP  - 63
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1025
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2016",
abstract = "Tematski niz slika Jovana Bijelića poznat pod nazivom „Bosanski pejzaži” nastajao je kroz niz godina, počev od kraja druge pa sve do sredine pete decenije XX veka. Uprkos osvedočenim stilskim tranzicijama te formalnim i kolorističkim transformacijama Bijelićevog slikarstva, „Bosanski pejzaži” pokazuju neobičan kontinuitet po pitanju odnosa prikazanog prema prirodi. Taj odnos obeležen je odsustvom mimetičkog procesa stvaranja, pri čemu su prikazi „bosanskih” krajolika nastajali i bili tumačeni kao arbitrarne mnemoničke konstrukcije i kao plod umetnikove lične imaginacije. Međutim, Bijelićeva vizija Bosne nije predstavljala samo plod personalne uobrazilje, niti samo zgodan interpretativan obrazac za kritičare, već se podudarala sa mnogo širom kulturološkom konstrukcijom ove pokrajine u složenom političkom kontekstu Kraljevine Jugoslavije. U ovom radu se istražuje upravo taj odnos između konstruisane predstave Bosne i njene političke realnosti kroz interpretaciju recepcije Bijelićevih „Bosanskih pejzaža” — kako u sopstvenom vremenu, tako i u docnijoj istoriografskoj tradiciji. Rad se bazira na tezi da su upravo na taj način koncipirani i tumačeni „Bosanski pejzaži” predstavljali sastavni deo proizvodnje ideološki složenog i politički instrumentalnog mita o Bosni koji je, naizgled paradoksalno, prevezivao međuratni kontekst Kraljevine Jugoslavije i period posleratne socijalističke federativne zajednice.",
publisher = "Beograd : Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet",
journal = "Zbornik Seminara za studije moderne umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu = The Journal of Modern Art History Department Faculty of Philosophy University of Belgrade",
title = "Kulturna invencija kao ideološka mimikrija: o ʻBosanskim pejzažimaʼ Jovana Bijelića 1919-1944",
number = "12",
pages = "47-63",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1025"
}

Ignjatović, A.. (2016). Kulturna invencija kao ideološka mimikrija: o ʻBosanskim pejzažimaʼ Jovana Bijelića 1919-1944. in Zbornik Seminara za studije moderne umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu = The Journal of Modern Art History Department Faculty of Philosophy University of Belgrade
Beograd : Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet.(12), 47-63.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1025

Ignjatović A. Kulturna invencija kao ideološka mimikrija: o ʻBosanskim pejzažimaʼ Jovana Bijelića 1919-1944. in Zbornik Seminara za studije moderne umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu = The Journal of Modern Art History Department Faculty of Philosophy University of Belgrade. 2016;(12):47-63.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1025 .

Ignjatović, Aleksandar, "Kulturna invencija kao ideološka mimikrija: o ʻBosanskim pejzažimaʼ Jovana Bijelića 1919-1944" in Zbornik Seminara za studije moderne umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu = The Journal of Modern Art History Department Faculty of Philosophy University of Belgrade, no. 12 (2016):47-63,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1025 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2016
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1039
AB  - While presenting the complexity of modernist art tendencies in this part of Europe, stretched between the international and local, national and regional, beyond the usual tropes of the civilizational belatedness and of what Maria Todorova has called the East European "Trap of Backwardness", this book reveals a bunch of more or less familiar subjects. While exploring the complexity and entanglement of Serbian modernism in visual culture, literature and architecture, the book helps reveal how global cultural impact of modernity developed interesting local variants which is still an understudied subject, marginalized in scholarly discourse. According to the applied methodological framework marked by avoiding "partisan scholarship" and "politicized discussions" — but also by avoiding the critical interrogation of typical interpretive truisms such as "Academism" or the "Serbo-Byzantine Style" — interwar Serbian modernism, nevertheless, remains largely de-contextualized in this volume. This unfortunately leaves the book lacking the scholarly weight to transform our standard understanding of Serbian modernism that has been firmly entrenched in the existing literature.
PB  - Paderborn: Ferdinand Schöningh
PB  - Leiden: Brill
T2  - Southeastern Europe
T1  - On the Very Edge: Modernism and Modernity in the Arts 	and Architecture of Interwar Serbia (1918-1941)
VL  - 40
IS  - 1
SP  - 118
EP  - 120
DO  - 10.1163/18763332-04001003
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2016",
abstract = "While presenting the complexity of modernist art tendencies in this part of Europe, stretched between the international and local, national and regional, beyond the usual tropes of the civilizational belatedness and of what Maria Todorova has called the East European "Trap of Backwardness", this book reveals a bunch of more or less familiar subjects. While exploring the complexity and entanglement of Serbian modernism in visual culture, literature and architecture, the book helps reveal how global cultural impact of modernity developed interesting local variants which is still an understudied subject, marginalized in scholarly discourse. According to the applied methodological framework marked by avoiding "partisan scholarship" and "politicized discussions" — but also by avoiding the critical interrogation of typical interpretive truisms such as "Academism" or the "Serbo-Byzantine Style" — interwar Serbian modernism, nevertheless, remains largely de-contextualized in this volume. This unfortunately leaves the book lacking the scholarly weight to transform our standard understanding of Serbian modernism that has been firmly entrenched in the existing literature.",
publisher = "Paderborn: Ferdinand Schöningh, Leiden: Brill",
journal = "Southeastern Europe",
title = "On the Very Edge: Modernism and Modernity in the Arts 	and Architecture of Interwar Serbia (1918-1941)",
volume = "40",
number = "1",
pages = "118-120",
doi = "10.1163/18763332-04001003"
}

Ignjatović, A.. (2016). On the Very Edge: Modernism and Modernity in the Arts 	and Architecture of Interwar Serbia (1918-1941). in Southeastern Europe
Paderborn: Ferdinand Schöningh., 40(1), 118-120.
https://doi.org/10.1163/18763332-04001003

Ignjatović A. On the Very Edge: Modernism and Modernity in the Arts 	and Architecture of Interwar Serbia (1918-1941). in Southeastern Europe. 2016;40(1):118-120.
doi:10.1163/18763332-04001003 .

Ignjatović, Aleksandar, "On the Very Edge: Modernism and Modernity in the Arts 	and Architecture of Interwar Serbia (1918-1941)" in Southeastern Europe, 40, no. 1 (2016):118-120,
https://doi.org/10.1163/18763332-04001003 . .

TY  - CHAP
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2014
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1035
AB  - U periodu izmedju dva svetska rata arhitektonska kultura u Jugoslaviji predstavljala je sastavni deo složenog i razudjenog ideološkog pejzaža. Medju srpskim elitama, arhitektura je bila uključena u kompleks pitanja ne samo o tome kako se zamišljala srpska nacija i formalno (nominalno i administrativno) nepostojeća Srbija u kontekstu Jugoslavije, već i kako se videla nacionalnu prošlost koja je trebalo da legitimiše nacionalnu budućnost. Tako je arhitektonska kultura kojom su rukovodile srpske elite, a posebno arhitektura metropolskog sedišta i prestonice, bila užlebljena u složeni ideološki mehanizam: istovremenog kretanja ka vidljivom vizuelnom i materijalnom uobličavanju ideje o imperijalnoj naciji i jezgru nove složene zajednice. To je značilo da je arhitektura učestvovala u konstruisanju lika metropolskog sedišta, obrazovanju narativa o Srbima kao „državotvornom narodu” čiju misiju u budućnosti legitimiše slavna prošlost; da je predstavljala sastavni deo produkcije teritorijalnih i kulturnih različitosti (kao ključnog obeležja imperijalnog diskursa),  te vizuelizacije niza imperijalnih periferija kao svojevrsnih unutrašnjih kolonija.  Na taj način, arhitektura je stajala u srži oblikovanja srpskog nacionalnog identiteta kao istovremeno drevnog i civilizacijski utemeljenog u iskustvu imperije, identiteta modernog i emancipatorskog koji je u velikoj meri problematizovao oficijelnu ideološku kovanicu Jugoslovena kao "troimenog naroda" i jedinstvo Srba, Hrvata i Slovenaca u njihovoj prvoj zajedničkoj  državi.
PB  - Beograd : Orion art
PB  - Beograd : Fakultet muzičke umetnosti, Katedra za muzikologiju
T2  - Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 3, Moderna i modernizmi : 1878-1941
T1  - Sanjana prošlost, zamišljena budućnost: Arhitektura i nacionalni identitet u Srbiji 1918-1941
SP  - 143
EP  - 156
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1035
ER  - 

@inbook{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2014",
abstract = "U periodu izmedju dva svetska rata arhitektonska kultura u Jugoslaviji predstavljala je sastavni deo složenog i razudjenog ideološkog pejzaža. Medju srpskim elitama, arhitektura je bila uključena u kompleks pitanja ne samo o tome kako se zamišljala srpska nacija i formalno (nominalno i administrativno) nepostojeća Srbija u kontekstu Jugoslavije, već i kako se videla nacionalnu prošlost koja je trebalo da legitimiše nacionalnu budućnost. Tako je arhitektonska kultura kojom su rukovodile srpske elite, a posebno arhitektura metropolskog sedišta i prestonice, bila užlebljena u složeni ideološki mehanizam: istovremenog kretanja ka vidljivom vizuelnom i materijalnom uobličavanju ideje o imperijalnoj naciji i jezgru nove složene zajednice. To je značilo da je arhitektura učestvovala u konstruisanju lika metropolskog sedišta, obrazovanju narativa o Srbima kao „državotvornom narodu” čiju misiju u budućnosti legitimiše slavna prošlost; da je predstavljala sastavni deo produkcije teritorijalnih i kulturnih različitosti (kao ključnog obeležja imperijalnog diskursa),  te vizuelizacije niza imperijalnih periferija kao svojevrsnih unutrašnjih kolonija.  Na taj način, arhitektura je stajala u srži oblikovanja srpskog nacionalnog identiteta kao istovremeno drevnog i civilizacijski utemeljenog u iskustvu imperije, identiteta modernog i emancipatorskog koji je u velikoj meri problematizovao oficijelnu ideološku kovanicu Jugoslovena kao "troimenog naroda" i jedinstvo Srba, Hrvata i Slovenaca u njihovoj prvoj zajedničkoj  državi.",
publisher = "Beograd : Orion art, Beograd : Fakultet muzičke umetnosti, Katedra za muzikologiju",
journal = "Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 3, Moderna i modernizmi : 1878-1941",
booktitle = "Sanjana prošlost, zamišljena budućnost: Arhitektura i nacionalni identitet u Srbiji 1918-1941",
pages = "143-156",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1035"
}

Ignjatović, A.. (2014). Sanjana prošlost, zamišljena budućnost: Arhitektura i nacionalni identitet u Srbiji 1918-1941. in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 3, Moderna i modernizmi : 1878-1941
Beograd : Orion art., 143-156.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1035

Ignjatović A. Sanjana prošlost, zamišljena budućnost: Arhitektura i nacionalni identitet u Srbiji 1918-1941. in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 3, Moderna i modernizmi : 1878-1941. 2014;:143-156.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1035 .

Ignjatović, Aleksandar, "Sanjana prošlost, zamišljena budućnost: Arhitektura i nacionalni identitet u Srbiji 1918-1941" in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 3, Moderna i modernizmi : 1878-1941 (2014):143-156,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1035 .

TY  - CHAP
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2012
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1012
AB  - U nizu različitih poetika na arhitektonskoj sceni u Srbiji nakon Drugog svetskog rata, posebno mesto pripalo je takozvanoj beogradskoj školi arhitekture kao lokalnom obliku jugoslovenske moderne arhitekture. Kritičari, interpretatori i sami arhitekti vremenom su konstruisali mit o specifično beogradskoj varijanti moderne arhitekture ne samo kao obeleţju savremenih arhitektonskih strujanja i specifičnom lokalnom odgovoru na uslove socijalističke modernosti, već i kao najvitalnijem izdanku autentično srpske, nacionalne arhitekture.
PB  - Beograd: Orion Art
PB  - Beograd: Katedra za muzikologiju Fakulteta muzičke umetnosti
T2  - Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 2, Realizmi i modernizmi oko hladnog rata
T1  - Mit o Trojanskom konju: 'Beogradska škola arhitekture'
VL  - 2
SP  - 421
EP  - 426
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1012
ER  - 

@inbook{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2012",
abstract = "U nizu različitih poetika na arhitektonskoj sceni u Srbiji nakon Drugog svetskog rata, posebno mesto pripalo je takozvanoj beogradskoj školi arhitekture kao lokalnom obliku jugoslovenske moderne arhitekture. Kritičari, interpretatori i sami arhitekti vremenom su konstruisali mit o specifično beogradskoj varijanti moderne arhitekture ne samo kao obeleţju savremenih arhitektonskih strujanja i specifičnom lokalnom odgovoru na uslove socijalističke modernosti, već i kao najvitalnijem izdanku autentično srpske, nacionalne arhitekture.",
publisher = "Beograd: Orion Art, Beograd: Katedra za muzikologiju Fakulteta muzičke umetnosti",
journal = "Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 2, Realizmi i modernizmi oko hladnog rata",
booktitle = "Mit o Trojanskom konju: 'Beogradska škola arhitekture'",
volume = "2",
pages = "421-426",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1012"
}

Ignjatović, A.. (2012). Mit o Trojanskom konju: 'Beogradska škola arhitekture'. in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 2, Realizmi i modernizmi oko hladnog rata
Beograd: Orion Art., 2, 421-426.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1012

Ignjatović A. Mit o Trojanskom konju: 'Beogradska škola arhitekture'. in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 2, Realizmi i modernizmi oko hladnog rata. 2012;2:421-426.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1012 .

Ignjatović, Aleksandar, "Mit o Trojanskom konju: 'Beogradska škola arhitekture'" in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 2, Realizmi i modernizmi oko hladnog rata, 2 (2012):421-426,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1012 .

TY  - CHAP
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2012
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1033
AB  - Pozicija arhitekture u Srbiji u kontekstu politike i ideologije jugoslovenskog i srpskog društva u periodu izmedju uvodjenja radničkog samoupravljanja i smrti Josipa Broza Tita može ukazati kako na mehanizme kojima se složena ideološka konstrukcija jugoslovenskog socijalizma gradila i transformisala, tako i na niz vrednosti koje su predstavljale jezgro kompleksnih ideoloških sadržaja socijalističke Jugoslavije. Istovremeno, integrativni tokovi u društvu i kulturi, kao i "sijalektička ravnoteža između posebnih nacionalnih kultura i nadnacionalne kulture"  uslovili su da se ovaj sistem postavi kao jedinstvena osnova koja je u celosti prožimala jugoslovensko društvo, kao ontološka konstrukcija složenice "bratstvo i jedinstvo", podrazumevajući etnički egalitarizam, kao i temeljan sistem vrednosti i znanja.  Arhitektonska kultura u Srbiji u ovom periodu govori da su temeljne ideološke vrednosti kao što su progres, autentičnost, društvena avangarda i političko liderstvo, decentralizacija, pluralizam i pluralnost, otvorenost i demokratičnost formirale međusobno povezan sistem prožimale su ideološku matricu kojom se legitimisao politički poredak socijalističke Jugoslavije i njegova tranzicijska dimenzija.
PB  - Beograd : Orion art
PB  - Beograd : Katedra za muzikologiju Fakulteta muzičke umetnosti
T2  - Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 2, Realizmi i modernizmi oko hladnog rata
T1  - Tranzicija i reforme: arhitektura u Srbiji 1952-1980
SP  - 689
EP  - 710
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1033
ER  - 

@inbook{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2012",
abstract = "Pozicija arhitekture u Srbiji u kontekstu politike i ideologije jugoslovenskog i srpskog društva u periodu izmedju uvodjenja radničkog samoupravljanja i smrti Josipa Broza Tita može ukazati kako na mehanizme kojima se složena ideološka konstrukcija jugoslovenskog socijalizma gradila i transformisala, tako i na niz vrednosti koje su predstavljale jezgro kompleksnih ideoloških sadržaja socijalističke Jugoslavije. Istovremeno, integrativni tokovi u društvu i kulturi, kao i "sijalektička ravnoteža između posebnih nacionalnih kultura i nadnacionalne kulture"  uslovili su da se ovaj sistem postavi kao jedinstvena osnova koja je u celosti prožimala jugoslovensko društvo, kao ontološka konstrukcija složenice "bratstvo i jedinstvo", podrazumevajući etnički egalitarizam, kao i temeljan sistem vrednosti i znanja.  Arhitektonska kultura u Srbiji u ovom periodu govori da su temeljne ideološke vrednosti kao što su progres, autentičnost, društvena avangarda i političko liderstvo, decentralizacija, pluralizam i pluralnost, otvorenost i demokratičnost formirale međusobno povezan sistem prožimale su ideološku matricu kojom se legitimisao politički poredak socijalističke Jugoslavije i njegova tranzicijska dimenzija.",
publisher = "Beograd : Orion art, Beograd : Katedra za muzikologiju Fakulteta muzičke umetnosti",
journal = "Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 2, Realizmi i modernizmi oko hladnog rata",
booktitle = "Tranzicija i reforme: arhitektura u Srbiji 1952-1980",
pages = "689-710",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1033"
}

Ignjatović, A.. (2012). Tranzicija i reforme: arhitektura u Srbiji 1952-1980. in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 2, Realizmi i modernizmi oko hladnog rata
Beograd : Orion art., 689-710.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1033

Ignjatović A. Tranzicija i reforme: arhitektura u Srbiji 1952-1980. in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 2, Realizmi i modernizmi oko hladnog rata. 2012;:689-710.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1033 .

Ignjatović, Aleksandar, "Tranzicija i reforme: arhitektura u Srbiji 1952-1980" in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 2, Realizmi i modernizmi oko hladnog rata (2012):689-710,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1033 .

TY  - JOUR
AU  - Roter Blagojević, Mirjana
AU  - Ignjatović, Aleksandar
AU  - Kuletin Ćulafić, Irena
AU  - Nikolić, Marko
AU  - Dimitrijević Marković, Svetlana
PY  - 2011
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1026
AB  - Osnovni cilj izložbe bio je upoznavanje stručne i šire javnosti sa rezultatima ostvarenim u nastavi na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu iz oblasti istorije i teorije arhitekture i proučavanja graditeljskog nasleđa. Pored toga, želja je bila da se nastavi uspešna saradnja dveju institucija na polju nastave kako bi se studentima arhitekture, budućim graditeljima, približila bogata građa koju Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda poseduje. Krajnji cilj je bio da se kroz studentske radove skrene pažnja javnosti na delovanje značajnih stvaralaca koji su oblikovali lik Beograda tokom 19. i početkom 20. veka i za sobom ostavili izuzetno vredna ostvarenja, kako u Beogradu tako i u Srbiji. Na taj način se unapređuje svest stručne i ukupne javnosti i građana o značaju očuvanja kulturnog nasleđa.
PB  - Beograd : Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda
T2  - Наслеђе = Heritage
T1  - Prikaz izložbe studenata Arhitektonskog fakulteta Univerziteta u Beogradu i serije predavanja o graditeljima novijeg doba
IS  - 12
SP  - 305
EP  - 309
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1026
ER  - 

@article{
author = "Roter Blagojević, Mirjana and Ignjatović, Aleksandar and Kuletin Ćulafić, Irena and Nikolić, Marko and Dimitrijević Marković, Svetlana",
year = "2011",
abstract = "Osnovni cilj izložbe bio je upoznavanje stručne i šire javnosti sa rezultatima ostvarenim u nastavi na Arhitektonskom fakultetu u Beogradu iz oblasti istorije i teorije arhitekture i proučavanja graditeljskog nasleđa. Pored toga, želja je bila da se nastavi uspešna saradnja dveju institucija na polju nastave kako bi se studentima arhitekture, budućim graditeljima, približila bogata građa koju Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda poseduje. Krajnji cilj je bio da se kroz studentske radove skrene pažnja javnosti na delovanje značajnih stvaralaca koji su oblikovali lik Beograda tokom 19. i početkom 20. veka i za sobom ostavili izuzetno vredna ostvarenja, kako u Beogradu tako i u Srbiji. Na taj način se unapređuje svest stručne i ukupne javnosti i građana o značaju očuvanja kulturnog nasleđa.",
publisher = "Beograd : Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda",
journal = "Наслеђе = Heritage",
title = "Prikaz izložbe studenata Arhitektonskog fakulteta Univerziteta u Beogradu i serije predavanja o graditeljima novijeg doba",
number = "12",
pages = "305-309",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1026"
}

Roter Blagojević, M., Ignjatović, A., Kuletin Ćulafić, I., Nikolić, M.,& Dimitrijević Marković, S.. (2011). Prikaz izložbe studenata Arhitektonskog fakulteta Univerziteta u Beogradu i serije predavanja o graditeljima novijeg doba. in Наслеђе = Heritage
Beograd : Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda.(12), 305-309.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1026

Roter Blagojević M, Ignjatović A, Kuletin Ćulafić I, Nikolić M, Dimitrijević Marković S. Prikaz izložbe studenata Arhitektonskog fakulteta Univerziteta u Beogradu i serije predavanja o graditeljima novijeg doba. in Наслеђе = Heritage. 2011;(12):305-309.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1026 .

Roter Blagojević, Mirjana, Ignjatović, Aleksandar, Kuletin Ćulafić, Irena, Nikolić, Marko, Dimitrijević Marković, Svetlana, "Prikaz izložbe studenata Arhitektonskog fakulteta Univerziteta u Beogradu i serije predavanja o graditeljima novijeg doba" in Наслеђе = Heritage, no. 12 (2011):305-309,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1026 .

TY  - CONF
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2011
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1011
AB  - The 1900 Paris World Exhibition in particular seems highly elucidating. Simultaneously referring to the nation's 'glorious past' and contemporary modernity, the ephemeral pavilions of Serbia, Greece, Bulgaria and Romania built at the exhibition represented an intriguing cultural hybrid which was, nevertheless, firmly connected to Byzantine architecture that all emerging nations of the Balkans claimed to be their 'own' heritage. The national pavilions of the Balkan states at the next Paris world shows of 1925 and 1939—although detached from the fin-de-siècle pathos of historicism—were equally illustrative examples of the same identity-construction process.
PB  - Athens : The Athens Institute for Education and Research
C3  - Visual and Performing Arts / Abstract Book From the 2nd Annual International Conference on Visual and Performing Arts, 6 - 9 June 2011, Athens, Greece
T1  - Modern States, Ancient Nations: Balkan National Pavilions at the Paris World Exhibitions in the Twentieth Century
SP  - 41
EP  - 42
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1011
ER  - 

@conference{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2011",
abstract = "The 1900 Paris World Exhibition in particular seems highly elucidating. Simultaneously referring to the nation's 'glorious past' and contemporary modernity, the ephemeral pavilions of Serbia, Greece, Bulgaria and Romania built at the exhibition represented an intriguing cultural hybrid which was, nevertheless, firmly connected to Byzantine architecture that all emerging nations of the Balkans claimed to be their 'own' heritage. The national pavilions of the Balkan states at the next Paris world shows of 1925 and 1939—although detached from the fin-de-siècle pathos of historicism—were equally illustrative examples of the same identity-construction process.",
publisher = "Athens : The Athens Institute for Education and Research",
journal = "Visual and Performing Arts / Abstract Book From the 2nd Annual International Conference on Visual and Performing Arts, 6 - 9 June 2011, Athens, Greece",
title = "Modern States, Ancient Nations: Balkan National Pavilions at the Paris World Exhibitions in the Twentieth Century",
pages = "41-42",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1011"
}

Ignjatović, A.. (2011). Modern States, Ancient Nations: Balkan National Pavilions at the Paris World Exhibitions in the Twentieth Century. in Visual and Performing Arts / Abstract Book From the 2nd Annual International Conference on Visual and Performing Arts, 6 - 9 June 2011, Athens, Greece
Athens : The Athens Institute for Education and Research., 41-42.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1011

Ignjatović A. Modern States, Ancient Nations: Balkan National Pavilions at the Paris World Exhibitions in the Twentieth Century. in Visual and Performing Arts / Abstract Book From the 2nd Annual International Conference on Visual and Performing Arts, 6 - 9 June 2011, Athens, Greece. 2011;:41-42.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1011 .

Ignjatović, Aleksandar, "Modern States, Ancient Nations: Balkan National Pavilions at the Paris World Exhibitions in the Twentieth Century" in Visual and Performing Arts / Abstract Book From the 2nd Annual International Conference on Visual and Performing Arts, 6 - 9 June 2011, Athens, Greece (2011):41-42,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1011 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2010
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1021
AB  - The ideology of Integral Yugoslavism was based on a set of principles related to the denial of the national individualities of Serbs, Croats and Slovenes which were considered irrelevant to the common, Yugoslav identity. Integral Yugoslavism, however, was not an abstract political doctrine, but it was heavily dependent on culture and art in particular. Yugoslav art of the first decades of the twentieth century was marked by the idea that artwork had to represent both cultural and political, and historical and modern unity of the nation. Moreover, it was believed that art had to herald a new era in political and cultural life of South Slavs and to serve as the legitimation of the long-awaited political independence. Among a variety of artistic poetics of the time, that of the famous Croatian sculptor Ivan Meštrović (1883-1962) was extremely prominent and politically engaged. Meštrović’s monumental sculptures of the Vidovdan and Kraljević Marko cycle argued most cogently for national independence and the unification of all South Slavs.
AB  - Ideologija integralnog jugoslovenstva bila je zasnovana na nizu složenih principa koji su negirali nacionalne karakteristike i individualne osobenosti Srba, Hrvata i Slovenaca. Osnovni sadržaj integralnog jugoslovenstva bila je ideja o primodijalnom jedinstvu Jugoslovena, shvaćenih kao jedinstvena nacija. Ova ideologija, međutim, nije predstavljala apstraktnu doktrinu o nacionalnom jedinstvu već je podrazumevala niz konstitutivnih elemenata koji su bili zasnovani na sistemima kulturne reprezentacije. Likovna umetnost je u tom sistemu imala zapaženo mesto, pre svega u toku prvih nekoliko decenija 20. veka kada je ideologija integralnog jugoslovenstva dostigla svoj zenit. U obilju umetničkih poetika toga vremena posebno se izdvajaju dva skulptoralna ciklusa hrvatskog umetnika Ivana Meštrovića (1883-1962) ¬ Vidovdanski ciklus i Ciklus Kraljevića Marka - kao ključna legitimacija političke doktrine o jedinstvenoj jugoslovenskoj naciji i nužnosti stvaranja zajedničke države Južnih Slovena.
PB  - Beograd : Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet
T2  - Zbornik Seminara za studije moderne umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu = The Journal of Modern Art History Department Faculty of Philosophy University of Belgrade
T1  - Između politike i kulture: integralno jugoslovenstvo i likovna umetnost
IS  - 6
SP  - 7
EP  - 20
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1021
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2010",
abstract = "The ideology of Integral Yugoslavism was based on a set of principles related to the denial of the national individualities of Serbs, Croats and Slovenes which were considered irrelevant to the common, Yugoslav identity. Integral Yugoslavism, however, was not an abstract political doctrine, but it was heavily dependent on culture and art in particular. Yugoslav art of the first decades of the twentieth century was marked by the idea that artwork had to represent both cultural and political, and historical and modern unity of the nation. Moreover, it was believed that art had to herald a new era in political and cultural life of South Slavs and to serve as the legitimation of the long-awaited political independence. Among a variety of artistic poetics of the time, that of the famous Croatian sculptor Ivan Meštrović (1883-1962) was extremely prominent and politically engaged. Meštrović’s monumental sculptures of the Vidovdan and Kraljević Marko cycle argued most cogently for national independence and the unification of all South Slavs., Ideologija integralnog jugoslovenstva bila je zasnovana na nizu složenih principa koji su negirali nacionalne karakteristike i individualne osobenosti Srba, Hrvata i Slovenaca. Osnovni sadržaj integralnog jugoslovenstva bila je ideja o primodijalnom jedinstvu Jugoslovena, shvaćenih kao jedinstvena nacija. Ova ideologija, međutim, nije predstavljala apstraktnu doktrinu o nacionalnom jedinstvu već je podrazumevala niz konstitutivnih elemenata koji su bili zasnovani na sistemima kulturne reprezentacije. Likovna umetnost je u tom sistemu imala zapaženo mesto, pre svega u toku prvih nekoliko decenija 20. veka kada je ideologija integralnog jugoslovenstva dostigla svoj zenit. U obilju umetničkih poetika toga vremena posebno se izdvajaju dva skulptoralna ciklusa hrvatskog umetnika Ivana Meštrovića (1883-1962) ¬ Vidovdanski ciklus i Ciklus Kraljevića Marka - kao ključna legitimacija političke doktrine o jedinstvenoj jugoslovenskoj naciji i nužnosti stvaranja zajedničke države Južnih Slovena.",
publisher = "Beograd : Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet",
journal = "Zbornik Seminara za studije moderne umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu = The Journal of Modern Art History Department Faculty of Philosophy University of Belgrade",
title = "Između politike i kulture: integralno jugoslovenstvo i likovna umetnost",
number = "6",
pages = "7-20",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1021"
}

Ignjatović, A.. (2010). Između politike i kulture: integralno jugoslovenstvo i likovna umetnost. in Zbornik Seminara za studije moderne umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu = The Journal of Modern Art History Department Faculty of Philosophy University of Belgrade
Beograd : Univerzitet u Beogradu - Filozofski fakultet.(6), 7-20.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1021

Ignjatović A. Između politike i kulture: integralno jugoslovenstvo i likovna umetnost. in Zbornik Seminara za studije moderne umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu = The Journal of Modern Art History Department Faculty of Philosophy University of Belgrade. 2010;(6):7-20.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1021 .

Ignjatović, Aleksandar, "Između politike i kulture: integralno jugoslovenstvo i likovna umetnost" in Zbornik Seminara za studije moderne umetnosti Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu = The Journal of Modern Art History Department Faculty of Philosophy University of Belgrade, no. 6 (2010):7-20,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1021 .

TY  - CHAP
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2010
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1027
AB  - Prvu polovinu XX veka u Srbiji obeležili su složena društvena dešavanja i politička tranzicija u kojoj se Kraljevina Srbija 1918. godine pretopila u Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca (od 1929. godine Kraljevinu Jugoslaviju), postavši integralni deo novoformirane višeetničke zajednice nastale na razvalinama starog političkog poretka u Evropi.  Međutim, i pored činjenice da je Srbija formalno izgubila autonomiju i suverenitet, ideološki mehanizmi na kojima je predratna nacionalna zajednica funkcionisala ostali su kao trajni zalog političkih elita koje su državnu samostalnost pretpostavile „oslobođenju i ujedinjenju“ Južnih Slovena. Iako faktički nepostojeća, Srbija je unutar Kraljevine Jugoslavije opstala kao jurički i administrativni fantom, ali su se njeni obrisi neprestano održavali kroz različite prakse kulturne legitimacije — od političkog diskursa do reprezentativne kulture i oficijelnog simboličkog znamenja.  Razapetu između etnocentrizma i koncepta imperijalne vladavine  kao dve dominirajuće vrednosne i političke pozicije, ideju Srbije kao zamišljene zajednice održavalo je nekoliko ideoloških perspektiva koje su neprestano supstituisale realnost u kojoj se ona našla u kontekstu nove političke konstelacije na Balkanskom pluostrvu nakon Prvog svetskog rata. Ove ideološke perspektive nisu bile međusobno isključujuće i njihova komplementarnost je ukazivala na svu složenost nerazrešenog koncenzusa po pitanju granica, sadržaja i obuhvata nacije u njenoj kulturnoj i političkoj dimenziji.
	U tom složenom ideološkom pejzažu simultano se odvijalo oblikovanje i preoblikovanje nacionalnog identiteta, čiji su se fluidni obrisi kristalisali kao situacionistički i funkcionalno operativni. U zavisnosti od aspiracija, ciljeva i mogućnosti, srpske elite su putem kulture nametale različite ideje nacije kao konzistentnog i totalizujućeg entiteta. Ovaj proces kompleksne nacionalizacije kolektivnih pripadnosti prožimao je centar i periferiju društva, učvršćujući se putem različitih kulturnih narativa koji su formirali podobne okvire za zamišljanje nacionalne zajednice. Okvire nacije definisala je i arhitektura, kao materijalna praksa uobličavanja poželjne realnosti koja je zadobila ulogu da ponudi poželjni model identiteta, kao supstitut nerešenog nacionalnog pitanja koje je konstantno pritiskalo društvo u Srbiji tokom prve polovine XX stoleća.
PB  - Beograd : Orion Art
PB  - Beograd : Katedra za muzikologiju Fakulteta muzičke umetnosti
T2  - Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 1, Radikalne umetničke prakse
T1  - Nemogući toposi: arhitektonske imaginacije nacionalne utopije
VL  - 1
SP  - 251
EP  - 254
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1027
ER  - 

@inbook{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2010",
abstract = "Prvu polovinu XX veka u Srbiji obeležili su složena društvena dešavanja i politička tranzicija u kojoj se Kraljevina Srbija 1918. godine pretopila u Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca (od 1929. godine Kraljevinu Jugoslaviju), postavši integralni deo novoformirane višeetničke zajednice nastale na razvalinama starog političkog poretka u Evropi.  Međutim, i pored činjenice da je Srbija formalno izgubila autonomiju i suverenitet, ideološki mehanizmi na kojima je predratna nacionalna zajednica funkcionisala ostali su kao trajni zalog političkih elita koje su državnu samostalnost pretpostavile „oslobođenju i ujedinjenju“ Južnih Slovena. Iako faktički nepostojeća, Srbija je unutar Kraljevine Jugoslavije opstala kao jurički i administrativni fantom, ali su se njeni obrisi neprestano održavali kroz različite prakse kulturne legitimacije — od političkog diskursa do reprezentativne kulture i oficijelnog simboličkog znamenja.  Razapetu između etnocentrizma i koncepta imperijalne vladavine  kao dve dominirajuće vrednosne i političke pozicije, ideju Srbije kao zamišljene zajednice održavalo je nekoliko ideoloških perspektiva koje su neprestano supstituisale realnost u kojoj se ona našla u kontekstu nove političke konstelacije na Balkanskom pluostrvu nakon Prvog svetskog rata. Ove ideološke perspektive nisu bile međusobno isključujuće i njihova komplementarnost je ukazivala na svu složenost nerazrešenog koncenzusa po pitanju granica, sadržaja i obuhvata nacije u njenoj kulturnoj i političkoj dimenziji.
	U tom složenom ideološkom pejzažu simultano se odvijalo oblikovanje i preoblikovanje nacionalnog identiteta, čiji su se fluidni obrisi kristalisali kao situacionistički i funkcionalno operativni. U zavisnosti od aspiracija, ciljeva i mogućnosti, srpske elite su putem kulture nametale različite ideje nacije kao konzistentnog i totalizujućeg entiteta. Ovaj proces kompleksne nacionalizacije kolektivnih pripadnosti prožimao je centar i periferiju društva, učvršćujući se putem različitih kulturnih narativa koji su formirali podobne okvire za zamišljanje nacionalne zajednice. Okvire nacije definisala je i arhitektura, kao materijalna praksa uobličavanja poželjne realnosti koja je zadobila ulogu da ponudi poželjni model identiteta, kao supstitut nerešenog nacionalnog pitanja koje je konstantno pritiskalo društvo u Srbiji tokom prve polovine XX stoleća.",
publisher = "Beograd : Orion Art, Beograd : Katedra za muzikologiju Fakulteta muzičke umetnosti",
journal = "Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 1, Radikalne umetničke prakse",
booktitle = "Nemogući toposi: arhitektonske imaginacije nacionalne utopije",
volume = "1",
pages = "251-254",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1027"
}

Ignjatović, A.. (2010). Nemogući toposi: arhitektonske imaginacije nacionalne utopije. in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 1, Radikalne umetničke prakse
Beograd : Orion Art., 1, 251-254.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1027

Ignjatović A. Nemogući toposi: arhitektonske imaginacije nacionalne utopije. in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 1, Radikalne umetničke prakse. 2010;1:251-254.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1027 .

Ignjatović, Aleksandar, "Nemogući toposi: arhitektonske imaginacije nacionalne utopije" in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 1, Radikalne umetničke prakse, 1 (2010):251-254,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1027 .

TY  - CHAP
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2010
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1034
AB  - U devetoj deceniji XX veka, arhitektura u Srbiji je simultano sa drugim kulturalnim praksama, konstituisala diskurs kritike, preispitivanja i opovrgavanja kulture modernosti (sa čitavim nizom tradicija i vrednosti) koji je legitimizovao procese tranzicije iz jugoslovenske i socijalističke modernosti u ekskluzivistički domen nacionalizma. U epohi nakon smrti Josipa Broza Tita, koju je obeležio „prolom istorije“,  arhitektonska kultura u Srbiji predstavljala je sastavni deo sveobuhvatne platforme koju su oblikovali različiti institucionalni režimi proizvodnje znanja — od istoriografije do konkursnih projekata i izložbi,  koja je omogućila drugačiji koncept nacionalnog identiteta i različit pogled na tradiciju, savremenost i budućnost srpske države i nacije. Vizura tog pogleda bila je fokusirana na preispitivanje socijalističke modernosti, jugoslovenske zajednice, dominantnih ideoloških principa, podobnih tradicija i nacionalnih genealogija. Zbog toga je odgovor na pitanje pozicije arhitekture osamdesetih godina u Srbiji i njene uloge u konstruisanju nove paradigme kulture, društva i politike moguće potražiti u prostoru izvan autonomnog i estetskog. U tom smislu, arhitekturu valja posmatrati kao diskurs u kome je, simultano sa drugim disciplinama i institucijama, operisala kao instrument moći — oblikovanja ideologije i konstruisanja identiteta. U pluralnom prostoru savremenosti arhitektura je legitimizovala atavistički svet prošlosti, koji je bio dirigovan upravo potrebama i zamišljanjima priželjkivanje budućnosti.
PB  - Beograd : Orion art
PB  - Beograd : Katedra za muzikologiju Fakulteta muzičke umetnosti
T2  - Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 1, Radikalne umetničke prakse
T1  - Poricanje i obnova: arhitektura postmodernizma 1980-1991
SP  - 663
EP  - 670
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1034
ER  - 

@inbook{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2010",
abstract = "U devetoj deceniji XX veka, arhitektura u Srbiji je simultano sa drugim kulturalnim praksama, konstituisala diskurs kritike, preispitivanja i opovrgavanja kulture modernosti (sa čitavim nizom tradicija i vrednosti) koji je legitimizovao procese tranzicije iz jugoslovenske i socijalističke modernosti u ekskluzivistički domen nacionalizma. U epohi nakon smrti Josipa Broza Tita, koju je obeležio „prolom istorije“,  arhitektonska kultura u Srbiji predstavljala je sastavni deo sveobuhvatne platforme koju su oblikovali različiti institucionalni režimi proizvodnje znanja — od istoriografije do konkursnih projekata i izložbi,  koja je omogućila drugačiji koncept nacionalnog identiteta i različit pogled na tradiciju, savremenost i budućnost srpske države i nacije. Vizura tog pogleda bila je fokusirana na preispitivanje socijalističke modernosti, jugoslovenske zajednice, dominantnih ideoloških principa, podobnih tradicija i nacionalnih genealogija. Zbog toga je odgovor na pitanje pozicije arhitekture osamdesetih godina u Srbiji i njene uloge u konstruisanju nove paradigme kulture, društva i politike moguće potražiti u prostoru izvan autonomnog i estetskog. U tom smislu, arhitekturu valja posmatrati kao diskurs u kome je, simultano sa drugim disciplinama i institucijama, operisala kao instrument moći — oblikovanja ideologije i konstruisanja identiteta. U pluralnom prostoru savremenosti arhitektura je legitimizovala atavistički svet prošlosti, koji je bio dirigovan upravo potrebama i zamišljanjima priželjkivanje budućnosti.",
publisher = "Beograd : Orion art, Beograd : Katedra za muzikologiju Fakulteta muzičke umetnosti",
journal = "Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 1, Radikalne umetničke prakse",
booktitle = "Poricanje i obnova: arhitektura postmodernizma 1980-1991",
pages = "663-670",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1034"
}

Ignjatović, A.. (2010). Poricanje i obnova: arhitektura postmodernizma 1980-1991. in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 1, Radikalne umetničke prakse
Beograd : Orion art., 663-670.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1034

Ignjatović A. Poricanje i obnova: arhitektura postmodernizma 1980-1991. in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 1, Radikalne umetničke prakse. 2010;:663-670.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1034 .

Ignjatović, Aleksandar, "Poricanje i obnova: arhitektura postmodernizma 1980-1991" in Istorija umetnosti u Srbiji XX vek. Tom 1, Radikalne umetničke prakse (2010):663-670,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1034 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2009
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1022
AB  - This article is focused on the relation between the representative architectural culture of Belgrade and the ideology of Yugoslavism between 1918 and 1941, a period that spans the life of the first Yugoslav state, and is distinguished by ideological instability and political turmoil. In an analysis of  the material apparatuses of ideology and the spatialization of power, it is intended to illustrate interwar Yugoslavism as it was realized in the cityscape of Belgrade, the Serbian, ex-Yugoslav, capital. Urban and architectural examples  will illustrate the ideological role of planning and building in this interwar period.
PB  - New York : Centropa
T2  - Centropa
T1  - Architecture, Urban Development, and the Yugoslavization of Belgrade, 1850-1941
VL  - 9
IS  - 2
SP  - 110
EP  - 126
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1022
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2009",
abstract = "This article is focused on the relation between the representative architectural culture of Belgrade and the ideology of Yugoslavism between 1918 and 1941, a period that spans the life of the first Yugoslav state, and is distinguished by ideological instability and political turmoil. In an analysis of  the material apparatuses of ideology and the spatialization of power, it is intended to illustrate interwar Yugoslavism as it was realized in the cityscape of Belgrade, the Serbian, ex-Yugoslav, capital. Urban and architectural examples  will illustrate the ideological role of planning and building in this interwar period.",
publisher = "New York : Centropa",
journal = "Centropa",
title = "Architecture, Urban Development, and the Yugoslavization of Belgrade, 1850-1941",
volume = "9",
number = "2",
pages = "110-126",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1022"
}

Ignjatović, A.. (2009). Architecture, Urban Development, and the Yugoslavization of Belgrade, 1850-1941. in Centropa
New York : Centropa., 9(2), 110-126.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1022

Ignjatović A. Architecture, Urban Development, and the Yugoslavization of Belgrade, 1850-1941. in Centropa. 2009;9(2):110-126.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1022 .

Ignjatović, Aleksandar, "Architecture, Urban Development, and the Yugoslavization of Belgrade, 1850-1941" in Centropa, 9, no. 2 (2009):110-126,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1022 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2009
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1023
AB  - This is a pioneering survey of residential architecture in Belgrade of the 19th and early 20th century, a period of key importance for the evolvement of modern Serbian architecture and society. Being based on a wide spectrum of interpretative tools and theoretically highly self conscious, the book represents a precious source not only for exploration of various aspects of architectural culture in the 19th- and fin-de-siècle Serbia and its capital, but also for any relevant research of Serbian cultural identity over the course of the most significant time of the emerging country’s modernization. The book evidences how different ways to modernization, burdened with complexity of contradictions and ideological instability, were reflected on Belgrade architecture in general and residential buildings in particular.
PB  - New York : Centropa
T2  - Centropa
T1  - Mirjana Roter-Blagojević, Stambena arhitektura u Beogradu u 19. i početkom 20. veka [Residential Architecture of Belgrade in the 19th and at the beginning of the 20th Century]
VL  - 9
IS  - 3
SP  - 234
EP  - 235
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1023
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2009",
abstract = "This is a pioneering survey of residential architecture in Belgrade of the 19th and early 20th century, a period of key importance for the evolvement of modern Serbian architecture and society. Being based on a wide spectrum of interpretative tools and theoretically highly self conscious, the book represents a precious source not only for exploration of various aspects of architectural culture in the 19th- and fin-de-siècle Serbia and its capital, but also for any relevant research of Serbian cultural identity over the course of the most significant time of the emerging country’s modernization. The book evidences how different ways to modernization, burdened with complexity of contradictions and ideological instability, were reflected on Belgrade architecture in general and residential buildings in particular.",
publisher = "New York : Centropa",
journal = "Centropa",
title = "Mirjana Roter-Blagojević, Stambena arhitektura u Beogradu u 19. i početkom 20. veka [Residential Architecture of Belgrade in the 19th and at the beginning of the 20th Century]",
volume = "9",
number = "3",
pages = "234-235",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1023"
}

Ignjatović, A.. (2009). Mirjana Roter-Blagojević, Stambena arhitektura u Beogradu u 19. i početkom 20. veka [Residential Architecture of Belgrade in the 19th and at the beginning of the 20th Century]. in Centropa
New York : Centropa., 9(3), 234-235.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1023

Ignjatović A. Mirjana Roter-Blagojević, Stambena arhitektura u Beogradu u 19. i početkom 20. veka [Residential Architecture of Belgrade in the 19th and at the beginning of the 20th Century]. in Centropa. 2009;9(3):234-235.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1023 .

Ignjatović, Aleksandar, "Mirjana Roter-Blagojević, Stambena arhitektura u Beogradu u 19. i početkom 20. veka [Residential Architecture of Belgrade in the 19th and at the beginning of the 20th Century]" in Centropa, 9, no. 3 (2009):234-235,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1023 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2009
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1018
AB  - This is comprehensive monograph dedicated to the Zenit periodical —avant-garde magazine initially founded in Zagreb in 1921, which, after short and furious life and 43 numbers, ended in Belgrade five years later. The book is a sublimation of more than twenty years of mutual work of art historian Irina Subotić and literature historian Vidosava Golubović, who dedicated a great part of their professional work to the topic. The book systematically explores Zenit in the context of political and social turmoil in the 1920s Europe. As the offspring of cultural atmosphere which generated diversity of avant-garde movements — from expressionism and constructivism, to surrealism — Zenit has become basically related to issues of cultural restitution, resurgence of culture and identity, and creative sublimation commonly shared by diverse avant-gardes of the time.
PB  - New York : Centropa
T2  - Centropa
T1  - Vidosava Golubović and Irina Subotić, Zenit 1921-1926
VL  - 9
IS  - 3
SP  - 235
EP  - 236
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1018
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2009",
abstract = "This is comprehensive monograph dedicated to the Zenit periodical —avant-garde magazine initially founded in Zagreb in 1921, which, after short and furious life and 43 numbers, ended in Belgrade five years later. The book is a sublimation of more than twenty years of mutual work of art historian Irina Subotić and literature historian Vidosava Golubović, who dedicated a great part of their professional work to the topic. The book systematically explores Zenit in the context of political and social turmoil in the 1920s Europe. As the offspring of cultural atmosphere which generated diversity of avant-garde movements — from expressionism and constructivism, to surrealism — Zenit has become basically related to issues of cultural restitution, resurgence of culture and identity, and creative sublimation commonly shared by diverse avant-gardes of the time.",
publisher = "New York : Centropa",
journal = "Centropa",
title = "Vidosava Golubović and Irina Subotić, Zenit 1921-1926",
volume = "9",
number = "3",
pages = "235-236",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1018"
}

Ignjatović, A.. (2009). Vidosava Golubović and Irina Subotić, Zenit 1921-1926. in Centropa
New York : Centropa., 9(3), 235-236.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1018

Ignjatović A. Vidosava Golubović and Irina Subotić, Zenit 1921-1926. in Centropa. 2009;9(3):235-236.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1018 .

Ignjatović, Aleksandar, "Vidosava Golubović and Irina Subotić, Zenit 1921-1926" in Centropa, 9, no. 3 (2009):235-236,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1018 .

TY  - CHAP
AU  - Manojlović Pintar, Olga
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2009
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1029
AB  - "Mesta secanja", odnosno mesta prikazivanja i označavanja prošlosti, predstavljaju osnov oko koga se artikuliše kolektivno pamćenje i izgrađuju individualni i grupni identiteti. U njima se susreću brojni (ne retko čak i suprotstavljeni) diskursi koji reflektuju različite percepcije prošlih dogadjaja, ličnosti i pojava i čine sadržinu ideoloških narativa, okvire društvenih sistema vrednosti i političkog delovanja. U dugačkom nizu prepoznatljivih simbola, označenih terminom “mesta sećanja” (od istorijskih datuma, praznika, spomenika, znacajnih umetnickih dela, istorijskih i mitskih licnosti, do sportskih drustava, hrane, zabave, festivala...) muzeji predstavljaju ključne elemente “uprostoravanja” ideologija i političkih projekata. Upravo zbog toga analiza programskih koncepata muzeja predstavlja ključ za razumevanje načina na koji se odvija proces samodefinisanja društva.
Analiza muzeja Beograda kao specifična studija slučaja, omogućava nam da istražimo različita tumačenja i vrednovanja istorijskog i kulturnog nasleđa, jugoslovenskog iskustva, ratnih i ustaničkih tradicija u Srbiji. U prilogu koji ćemo predstaviti, tragaćemo za načinima prepoznavanja i označavanja kulturno “drugih i drugačijih”, obeležavanja ideoloških ili političkih neprijatelja i glorifikovanja saveznika. Isticanjem simptomatičnog nepostojanja stalnih postavki najznačajnijih muzeja u Beogradu, ukazaćemo na istorijske kontroverze i neuspešne pokušaje njihovog rešavanja i razumevanja. Najzad, pokušaćemo da istražimo razloge zbog kojih su muzeji propustili priliku da izvrše značajniji uticaj na proces konstruisanja istorijskih predstava, prepoznavanje i promovisanje razlicitih tumačenja i afirmaciju dijaloga kao osnove izgradnje savremenog multikulturnog identiteta u današnjoj Srbiji.
PB  - Beograd : Istorijski muzej Srbije  = Belgrade : Historical Museum of Serbia
T2  - Muzeji kao mesta pomirenja = Museums as Places of Reconciliation : zbornik radova sa 8. kolokvijuma Međunarodne asocijacije istorijskih muzeja, Beograd, 24-27. septembar 2008. = proceedings of the 8th Colloquium of the International Association of Museums of History, Belgrade, September 24-27, 2008
T1  - Muzeji Beograda i koncept suočavanja sa prošlošću
SP  - 129
EP  - 137
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1029
ER  - 

@inbook{
author = "Manojlović Pintar, Olga and Ignjatović, Aleksandar",
year = "2009",
abstract = ""Mesta secanja", odnosno mesta prikazivanja i označavanja prošlosti, predstavljaju osnov oko koga se artikuliše kolektivno pamćenje i izgrađuju individualni i grupni identiteti. U njima se susreću brojni (ne retko čak i suprotstavljeni) diskursi koji reflektuju različite percepcije prošlih dogadjaja, ličnosti i pojava i čine sadržinu ideoloških narativa, okvire društvenih sistema vrednosti i političkog delovanja. U dugačkom nizu prepoznatljivih simbola, označenih terminom “mesta sećanja” (od istorijskih datuma, praznika, spomenika, znacajnih umetnickih dela, istorijskih i mitskih licnosti, do sportskih drustava, hrane, zabave, festivala...) muzeji predstavljaju ključne elemente “uprostoravanja” ideologija i političkih projekata. Upravo zbog toga analiza programskih koncepata muzeja predstavlja ključ za razumevanje načina na koji se odvija proces samodefinisanja društva.
Analiza muzeja Beograda kao specifična studija slučaja, omogućava nam da istražimo različita tumačenja i vrednovanja istorijskog i kulturnog nasleđa, jugoslovenskog iskustva, ratnih i ustaničkih tradicija u Srbiji. U prilogu koji ćemo predstaviti, tragaćemo za načinima prepoznavanja i označavanja kulturno “drugih i drugačijih”, obeležavanja ideoloških ili političkih neprijatelja i glorifikovanja saveznika. Isticanjem simptomatičnog nepostojanja stalnih postavki najznačajnijih muzeja u Beogradu, ukazaćemo na istorijske kontroverze i neuspešne pokušaje njihovog rešavanja i razumevanja. Najzad, pokušaćemo da istražimo razloge zbog kojih su muzeji propustili priliku da izvrše značajniji uticaj na proces konstruisanja istorijskih predstava, prepoznavanje i promovisanje razlicitih tumačenja i afirmaciju dijaloga kao osnove izgradnje savremenog multikulturnog identiteta u današnjoj Srbiji.",
publisher = "Beograd : Istorijski muzej Srbije  = Belgrade : Historical Museum of Serbia",
journal = "Muzeji kao mesta pomirenja = Museums as Places of Reconciliation : zbornik radova sa 8. kolokvijuma Međunarodne asocijacije istorijskih muzeja, Beograd, 24-27. septembar 2008. = proceedings of the 8th Colloquium of the International Association of Museums of History, Belgrade, September 24-27, 2008",
booktitle = "Muzeji Beograda i koncept suočavanja sa prošlošću",
pages = "129-137",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1029"
}

Manojlović Pintar, O.,& Ignjatović, A.. (2009). Muzeji Beograda i koncept suočavanja sa prošlošću. in Muzeji kao mesta pomirenja = Museums as Places of Reconciliation : zbornik radova sa 8. kolokvijuma Međunarodne asocijacije istorijskih muzeja, Beograd, 24-27. septembar 2008. = proceedings of the 8th Colloquium of the International Association of Museums of History, Belgrade, September 24-27, 2008
Beograd : Istorijski muzej Srbije  = Belgrade : Historical Museum of Serbia., 129-137.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1029

Manojlović Pintar O, Ignjatović A. Muzeji Beograda i koncept suočavanja sa prošlošću. in Muzeji kao mesta pomirenja = Museums as Places of Reconciliation : zbornik radova sa 8. kolokvijuma Međunarodne asocijacije istorijskih muzeja, Beograd, 24-27. septembar 2008. = proceedings of the 8th Colloquium of the International Association of Museums of History, Belgrade, September 24-27, 2008. 2009;:129-137.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1029 .

Manojlović Pintar, Olga, Ignjatović, Aleksandar, "Muzeji Beograda i koncept suočavanja sa prošlošću" in Muzeji kao mesta pomirenja = Museums as Places of Reconciliation : zbornik radova sa 8. kolokvijuma Međunarodne asocijacije istorijskih muzeja, Beograd, 24-27. septembar 2008. = proceedings of the 8th Colloquium of the International Association of Museums of History, Belgrade, September 24-27, 2008 (2009):129-137,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1029 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2008
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1037
AB  - The process of the formation of Serbian national identity is characterized by certain duality – the search for national authenticity and specificity coupled with the desire to find place in the family of European nations. This can be easily followed through architecture of the XIX and early XX century of Belgrade and Serbia: through the study of the attitude towards architectural heritage within the bounds of the discipline as well as through architectural practice. Insistence on finding, codifying and presenting ‘national tradition’ coupled with universalism and progress simultaneously complementing and annulling that tradition, is the main characteristic of the process of the identity construction in the discourses of Serbian architecture of the XIX and early XX century.
The paper deals with the interpretation of architectural heritage as the content of Serbian national identity in the period under observation. As opposed to traditional historiographical presentation of architectural culture of modern Serbia and Belgrade, its capital, which, as a rule, entails the autonomy of architectural work as well as the existence of the ‘conflict’ of opposing building construction ideals (such as, for example, ‘romantic and classical ideal’, or ‘international and national styles’), architecture can be studied in the wider context of processes of national emancipation and identification in which such disciplinary classifications and categories can become entirely relative. Namely, architecture – both as a discipline and as practice – systematically took part in the formation of the outline of the nation through entirely different and apparently opposing ideas: on the one hand through fostering the discourse of national authenticity, on the other, supporting the need for the integration of Serbian identity into the civilization framework of Europe and the West. Rich architectural heritage of Belgrade and Serbia are fluent witnesses to the dual nature of the uniform process of the construction of the outline of modern Serbian nation. On the one side, there stood the compulsion concerning the historicization of the identity, on the other, there was a sustained presence of the need to become a part of the family of
European nations as complementary, rather that opposing aspects of the same process.
PB  - Belgrade : Cultural Heritage Preservation Institute of Belgrade
T2  - Heritage
T1  - Between the Sceptre and the Key: National Identity and Architectural Heritage in Belgrade and Serbia, in the Nineteenth and the First Half of the Twentieth Century
IS  - 9
SP  - 47
EP  - 68
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1037
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2008",
abstract = "The process of the formation of Serbian national identity is characterized by certain duality – the search for national authenticity and specificity coupled with the desire to find place in the family of European nations. This can be easily followed through architecture of the XIX and early XX century of Belgrade and Serbia: through the study of the attitude towards architectural heritage within the bounds of the discipline as well as through architectural practice. Insistence on finding, codifying and presenting ‘national tradition’ coupled with universalism and progress simultaneously complementing and annulling that tradition, is the main characteristic of the process of the identity construction in the discourses of Serbian architecture of the XIX and early XX century.
The paper deals with the interpretation of architectural heritage as the content of Serbian national identity in the period under observation. As opposed to traditional historiographical presentation of architectural culture of modern Serbia and Belgrade, its capital, which, as a rule, entails the autonomy of architectural work as well as the existence of the ‘conflict’ of opposing building construction ideals (such as, for example, ‘romantic and classical ideal’, or ‘international and national styles’), architecture can be studied in the wider context of processes of national emancipation and identification in which such disciplinary classifications and categories can become entirely relative. Namely, architecture – both as a discipline and as practice – systematically took part in the formation of the outline of the nation through entirely different and apparently opposing ideas: on the one hand through fostering the discourse of national authenticity, on the other, supporting the need for the integration of Serbian identity into the civilization framework of Europe and the West. Rich architectural heritage of Belgrade and Serbia are fluent witnesses to the dual nature of the uniform process of the construction of the outline of modern Serbian nation. On the one side, there stood the compulsion concerning the historicization of the identity, on the other, there was a sustained presence of the need to become a part of the family of
European nations as complementary, rather that opposing aspects of the same process.",
publisher = "Belgrade : Cultural Heritage Preservation Institute of Belgrade",
journal = "Heritage",
title = "Between the Sceptre and the Key: National Identity and Architectural Heritage in Belgrade and Serbia, in the Nineteenth and the First Half of the Twentieth Century",
number = "9",
pages = "47-68",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1037"
}

Ignjatović, A.. (2008). Between the Sceptre and the Key: National Identity and Architectural Heritage in Belgrade and Serbia, in the Nineteenth and the First Half of the Twentieth Century. in Heritage
Belgrade : Cultural Heritage Preservation Institute of Belgrade.(9), 47-68.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1037

Ignjatović A. Between the Sceptre and the Key: National Identity and Architectural Heritage in Belgrade and Serbia, in the Nineteenth and the First Half of the Twentieth Century. in Heritage. 2008;(9):47-68.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1037 .

Ignjatović, Aleksandar, "Between the Sceptre and the Key: National Identity and Architectural Heritage in Belgrade and Serbia, in the Nineteenth and the First Half of the Twentieth Century" in Heritage, no. 9 (2008):47-68,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1037 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2008
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1013
AB  - The formation of Serbian national identity is characterized by duality – the search for national authenticity and specificity coupled with the desire to find place in the family of European nations. This process can be easily followed through architecture of the XIX and early XX century of Belgrade and Serbia: through the study of the attitude towards architectural heritage within the bounds of the discipline as well as through architectural practice. Insistence on finding, codifying and presenting ‘national tradition’ coupled with universalism and progress simultaneously complementing and annulling that tradition, is the main characteristic of the process of the identity construction in the discourses of Serbian architecture of the XIX and early XX century.
PB  - Beograd : Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda
T2  - Nasledje
T1  - Između žezla i ključa: nacionalni identitet i arhitektonsko nasleđe Beograda i Srbije u 19. i prvoj polovini 20. veka
VL  - 9
SP  - 51
EP  - 73
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1013
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2008",
abstract = "The formation of Serbian national identity is characterized by duality – the search for national authenticity and specificity coupled with the desire to find place in the family of European nations. This process can be easily followed through architecture of the XIX and early XX century of Belgrade and Serbia: through the study of the attitude towards architectural heritage within the bounds of the discipline as well as through architectural practice. Insistence on finding, codifying and presenting ‘national tradition’ coupled with universalism and progress simultaneously complementing and annulling that tradition, is the main characteristic of the process of the identity construction in the discourses of Serbian architecture of the XIX and early XX century.",
publisher = "Beograd : Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda",
journal = "Nasledje",
title = "Između žezla i ključa: nacionalni identitet i arhitektonsko nasleđe Beograda i Srbije u 19. i prvoj polovini 20. veka",
volume = "9",
pages = "51-73",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1013"
}

Ignjatović, A.. (2008). Između žezla i ključa: nacionalni identitet i arhitektonsko nasleđe Beograda i Srbije u 19. i prvoj polovini 20. veka. in Nasledje
Beograd : Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda., 9, 51-73.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1013

Ignjatović A. Između žezla i ključa: nacionalni identitet i arhitektonsko nasleđe Beograda i Srbije u 19. i prvoj polovini 20. veka. in Nasledje. 2008;9:51-73.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1013 .

Ignjatović, Aleksandar, "Između žezla i ključa: nacionalni identitet i arhitektonsko nasleđe Beograda i Srbije u 19. i prvoj polovini 20. veka" in Nasledje, 9 (2008):51-73,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1013 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2008
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1044
AB  - Istraživanje arhitektonske reprezentacije Kraljevine Jugoslavije na svetskim izložbama u Parizu između dva svetska rata tavori na marginama istoriografije.  Jugoslovenski izložbeni paviljoni uglavnom su uzimani u razmatranje kada je trebalo potvrditi utvrđene kategorizacije i stilsko-formalnu tipologiju međuratne arhitekture. Budući da je arhitektura jugoslovenskih državnih paviljona ― arhitekte Stjepana Hribara na Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes 1925. godine i arhitekte Josipa Sajsla na Exposition Internationale des Arts et des Techniques dans la Vie Moderne 1937. godine ― po pravilu izmicala čvrstim formalno-stilskim kategorizacijama, i kako je njihov hibridni arhitektonski identitet pretio poput hijatusa u gustom tkanju srpske istoriografije koncentrisane na problem „arhitektonskog modernizma” ili „nacionalnog stila”, marginalna pozicija ovih efemernih građevina sasvim je razumljiva. Međutim, arhitektonsko prikazivanje Jugoslavije na svetskim izložbama u Parizu svedoči ne samo o karakteru zanimljive, ali zanemarene arhitekture nacionalnih izložbenih paviljona i njihovih slikovitih appendix-a ― „Bosanskog kioska” 1925. i „Bosanske kuće” 1937. godine, već o prepoznatljivom ideološkom poduhvatu i jasnom sistemu vrednosti. Naime, oblik prisustva Kraljevine Jugoslavije na ovim smotrama otkriva da je u korenu njenog političkog i ekonomskog ustrojstva, kao i dominantnog modela kulture ležao imperijalistički zahvat, preuzet iz francuskog imperijalističkog iskustva. On je podrazumevao ne samo političke i ekonomske mehanizme upravljanja, već čitav niz kulturnih vrednosti i oštru distinkciju razdvojenih kulturnih entiteta: matice i periferije. Istovremeno, taj preuzeti koncept potvrđivao je poslovičnu i permanentnu vezanost jugoslovenskih, pre svega srpskih intelektualnih elita za francuski kulturni i politički prostor. Arhitektura paviljona kojima se Jugoslavija predstavljala na ovim pariskim izložbama, izbor prikazanih eksponata i, naročito, odnos između centralnih paviljona i malih „satelitskih” građevina bosanske atribucije, jesu važna svedočanstva tog imperijalističkog zahvata.
PB  - Sarajevo : Gradska galerija Collegium artisticum
T2  - Vizura : časopis za savremene vizualne umjetnosti, likovnu krituku i teoriju
T1  - Periferna imperija, unutrašnja kolonizacija: jedan istorijski primer
IS  - 1-2
SP  - 149
EP  - 163
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1044
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2008",
abstract = "Istraživanje arhitektonske reprezentacije Kraljevine Jugoslavije na svetskim izložbama u Parizu između dva svetska rata tavori na marginama istoriografije.  Jugoslovenski izložbeni paviljoni uglavnom su uzimani u razmatranje kada je trebalo potvrditi utvrđene kategorizacije i stilsko-formalnu tipologiju međuratne arhitekture. Budući da je arhitektura jugoslovenskih državnih paviljona ― arhitekte Stjepana Hribara na Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes 1925. godine i arhitekte Josipa Sajsla na Exposition Internationale des Arts et des Techniques dans la Vie Moderne 1937. godine ― po pravilu izmicala čvrstim formalno-stilskim kategorizacijama, i kako je njihov hibridni arhitektonski identitet pretio poput hijatusa u gustom tkanju srpske istoriografije koncentrisane na problem „arhitektonskog modernizma” ili „nacionalnog stila”, marginalna pozicija ovih efemernih građevina sasvim je razumljiva. Međutim, arhitektonsko prikazivanje Jugoslavije na svetskim izložbama u Parizu svedoči ne samo o karakteru zanimljive, ali zanemarene arhitekture nacionalnih izložbenih paviljona i njihovih slikovitih appendix-a ― „Bosanskog kioska” 1925. i „Bosanske kuće” 1937. godine, već o prepoznatljivom ideološkom poduhvatu i jasnom sistemu vrednosti. Naime, oblik prisustva Kraljevine Jugoslavije na ovim smotrama otkriva da je u korenu njenog političkog i ekonomskog ustrojstva, kao i dominantnog modela kulture ležao imperijalistički zahvat, preuzet iz francuskog imperijalističkog iskustva. On je podrazumevao ne samo političke i ekonomske mehanizme upravljanja, već čitav niz kulturnih vrednosti i oštru distinkciju razdvojenih kulturnih entiteta: matice i periferije. Istovremeno, taj preuzeti koncept potvrđivao je poslovičnu i permanentnu vezanost jugoslovenskih, pre svega srpskih intelektualnih elita za francuski kulturni i politički prostor. Arhitektura paviljona kojima se Jugoslavija predstavljala na ovim pariskim izložbama, izbor prikazanih eksponata i, naročito, odnos između centralnih paviljona i malih „satelitskih” građevina bosanske atribucije, jesu važna svedočanstva tog imperijalističkog zahvata.",
publisher = "Sarajevo : Gradska galerija Collegium artisticum",
journal = "Vizura : časopis za savremene vizualne umjetnosti, likovnu krituku i teoriju",
title = "Periferna imperija, unutrašnja kolonizacija: jedan istorijski primer",
number = "1-2",
pages = "149-163",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1044"
}

Ignjatović, A.. (2008). Periferna imperija, unutrašnja kolonizacija: jedan istorijski primer. in Vizura : časopis za savremene vizualne umjetnosti, likovnu krituku i teoriju
Sarajevo : Gradska galerija Collegium artisticum.(1-2), 149-163.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1044

Ignjatović A. Periferna imperija, unutrašnja kolonizacija: jedan istorijski primer. in Vizura : časopis za savremene vizualne umjetnosti, likovnu krituku i teoriju. 2008;(1-2):149-163.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1044 .

Ignjatović, Aleksandar, "Periferna imperija, unutrašnja kolonizacija: jedan istorijski primer" in Vizura : časopis za savremene vizualne umjetnosti, likovnu krituku i teoriju, no. 1-2 (2008):149-163,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1044 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2008
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1036
AB  - National pavilions of the Kingdom of Yugoslavia at the Paris World Exhibitions in 1925 and 1937 were conceived to represent the new state and its culture as both prosperous and authentic. Elaborated exhibition policy comprised substantial set of values and a sharp distinction of opposed cultural entities―one central and progressive, the other peripheral and traditional―which reflected permanent ties of Yugoslav elites to ideological heritage of culture of imperialism. Thus, architectural identity of the Yugoslav pavilions, selection of the artifacts displayed and, primarily, relation with their Bosnian “internal satellites” are symptomatic examples of particular ideology that otherwise shaped societal, political and economic structure of the first South Slavic state.
PB  - New York : Centropa
T2  - Centropa
T1  - Peripheral Empire, Internal Colony: Yugoslav National Pavilions at the Paris World Exhibitions in 1925 and 1937
VL  - 8
IS  - 2
SP  - 186
EP  - 197
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1036
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar",
year = "2008",
abstract = "National pavilions of the Kingdom of Yugoslavia at the Paris World Exhibitions in 1925 and 1937 were conceived to represent the new state and its culture as both prosperous and authentic. Elaborated exhibition policy comprised substantial set of values and a sharp distinction of opposed cultural entities―one central and progressive, the other peripheral and traditional―which reflected permanent ties of Yugoslav elites to ideological heritage of culture of imperialism. Thus, architectural identity of the Yugoslav pavilions, selection of the artifacts displayed and, primarily, relation with their Bosnian “internal satellites” are symptomatic examples of particular ideology that otherwise shaped societal, political and economic structure of the first South Slavic state.",
publisher = "New York : Centropa",
journal = "Centropa",
title = "Peripheral Empire, Internal Colony: Yugoslav National Pavilions at the Paris World Exhibitions in 1925 and 1937",
volume = "8",
number = "2",
pages = "186-197",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1036"
}

Ignjatović, A.. (2008). Peripheral Empire, Internal Colony: Yugoslav National Pavilions at the Paris World Exhibitions in 1925 and 1937. in Centropa
New York : Centropa., 8(2), 186-197.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1036

Ignjatović A. Peripheral Empire, Internal Colony: Yugoslav National Pavilions at the Paris World Exhibitions in 1925 and 1937. in Centropa. 2008;8(2):186-197.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1036 .

Ignjatović, Aleksandar, "Peripheral Empire, Internal Colony: Yugoslav National Pavilions at the Paris World Exhibitions in 1925 and 1937" in Centropa, 8, no. 2 (2008):186-197,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1036 .

TY  - CHAP
AU  - Manojlović Pintar, Olga
AU  - Ignjatović, Aleksandar
PY  - 2008
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1038
AB  - Memories of the WWII are crucial to process of forging Serbian national identity. Respectable parts of this process are places of commemoration of the WWII. These are essential not only for constructing and transforming advisable forms of memorialization, but also for constructing value systems, which govern Serbian society. Belgrade topography is distinguished by several important interconnected places that stand as War memorials. Their interconnected relations reflect complex and symptomatic attitudes toward victims of the War, at the same time being witness of eligible system of national, social and moral standards. Case study of the Staro sajmište (the Old Fairground) in Belgrade is rather illustrative, for social semiotics of the place ― which used to be a Jewish concentration camp ― was generally based on certain, but profoundly tendentious system of both remembrance and oblivion, and of substitution of memory. Seen in comparative perspective with central commemorative places ― and that is, surely, the Memorial of Jajinci ― the places that memorialize Jewish victims of WWII (the Old Fairground, Sephardic Synagogue in Dorćol, Memorials in the Jewish Cemetery and in Topovske Šupe) testify to rigidity of consciously exclusive and totalitarian concept of collective identity. More to the point, recent psychical interventions that took place on these diverse places of memory, different layouts that have predetermined courses of events and functions of these memorials, along with constantly changing interpretation of the meaning of these memorials have one thing in common. These reveal a fact that changeable spatialization of memory of WWII is fundamental not only to unstable and shifting relationships toward recent past, but also to process of creating and stabilizing the borders of collective identities in Serbia.
AB  - Sećanje na Drugi svetski rat predstavlja jednu od najvažnijih instanci u procesu generisanja sadržaja srpskog nacionalnog identiteta. Važan deo toga procesa jesu prostori komemoracije žrtava Drugog svetskog rata, mesta putem kojih su konstruisani i transformisani ne samo poželjni oblici sećanja, već i izgrđivani dominantni sistemi vrednosti unutar srpskog društva. U topografiji Beograda posebno se izdvaja nekoliko ključnih mesta sećanja na Drugi svetski rat koje je važno dovesti u međusobnu vezu. Njihove relacije dobro odslikavaju složenu i simptomatičnu prirodu odnosa prema problemu žrtava rata, ali i prema prihvatljivom sistemu nacionalnih, društvenih i moralnih standarda. Primer Starog sajmišta u Beogradu veoma je ilustrativan, budući da je značenje toga mesta ― nekadašnjeg koncentracionog logora za Jevreje ― u javnom prostoru mahom bilo zasnovano na kompleksnom sistemu sećanja, zaboravljanja i supstituisanja memorije. Staro sajmište, kao i drugi prostori sećanja na Drugi svetski rat koji se dovode u vezu sa jevrejskim žrtvama (Sefardska sinagoga na Dorćolu, Spomenik jevrejskim žrtvama fašizma na Jevrejskom groblju i Memorijal Topovske šupe), posmatrani u perspektivi odnosa prema drugim, centralnim mestima sećanja na rat (pre svega Spomen-parkom Jajinci), svedoče o rigidnom, tendenciozno isključivom i totalizujućem konceptu društvenog identiteta. Štaviše, savremene intervencije u fizičkoj strukturi i funkciji ovih memorijala, različiti planovi koji su odredili njihovu dalju sudbinu, kao i promena interpretacije njihove sadržine jasan su pokazatelj da je transformacija uprostoravanja sećanja na Drugi svetski rat temeljno značajan aspekt ne samo promenljivog i nestabilnog odnosa prema recentnoj prošlosti, već i procesa opcrtavanja granica kolektivnih identiteta u Srbiji.
PB  - Zagreb : Disput
T2  - Kultura sjećanja: 1941. Povijesni lomovi i savladavanje prošlosti
T1  - Prostori selektovanih memorija: Staro sajmište u Beogradu i sećanje na Drugi svetski rat
SP  - 95
EP  - 112
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1038
ER  - 

@inbook{
author = "Manojlović Pintar, Olga and Ignjatović, Aleksandar",
year = "2008",
abstract = "Memories of the WWII are crucial to process of forging Serbian national identity. Respectable parts of this process are places of commemoration of the WWII. These are essential not only for constructing and transforming advisable forms of memorialization, but also for constructing value systems, which govern Serbian society. Belgrade topography is distinguished by several important interconnected places that stand as War memorials. Their interconnected relations reflect complex and symptomatic attitudes toward victims of the War, at the same time being witness of eligible system of national, social and moral standards. Case study of the Staro sajmište (the Old Fairground) in Belgrade is rather illustrative, for social semiotics of the place ― which used to be a Jewish concentration camp ― was generally based on certain, but profoundly tendentious system of both remembrance and oblivion, and of substitution of memory. Seen in comparative perspective with central commemorative places ― and that is, surely, the Memorial of Jajinci ― the places that memorialize Jewish victims of WWII (the Old Fairground, Sephardic Synagogue in Dorćol, Memorials in the Jewish Cemetery and in Topovske Šupe) testify to rigidity of consciously exclusive and totalitarian concept of collective identity. More to the point, recent psychical interventions that took place on these diverse places of memory, different layouts that have predetermined courses of events and functions of these memorials, along with constantly changing interpretation of the meaning of these memorials have one thing in common. These reveal a fact that changeable spatialization of memory of WWII is fundamental not only to unstable and shifting relationships toward recent past, but also to process of creating and stabilizing the borders of collective identities in Serbia., Sećanje na Drugi svetski rat predstavlja jednu od najvažnijih instanci u procesu generisanja sadržaja srpskog nacionalnog identiteta. Važan deo toga procesa jesu prostori komemoracije žrtava Drugog svetskog rata, mesta putem kojih su konstruisani i transformisani ne samo poželjni oblici sećanja, već i izgrđivani dominantni sistemi vrednosti unutar srpskog društva. U topografiji Beograda posebno se izdvaja nekoliko ključnih mesta sećanja na Drugi svetski rat koje je važno dovesti u međusobnu vezu. Njihove relacije dobro odslikavaju složenu i simptomatičnu prirodu odnosa prema problemu žrtava rata, ali i prema prihvatljivom sistemu nacionalnih, društvenih i moralnih standarda. Primer Starog sajmišta u Beogradu veoma je ilustrativan, budući da je značenje toga mesta ― nekadašnjeg koncentracionog logora za Jevreje ― u javnom prostoru mahom bilo zasnovano na kompleksnom sistemu sećanja, zaboravljanja i supstituisanja memorije. Staro sajmište, kao i drugi prostori sećanja na Drugi svetski rat koji se dovode u vezu sa jevrejskim žrtvama (Sefardska sinagoga na Dorćolu, Spomenik jevrejskim žrtvama fašizma na Jevrejskom groblju i Memorijal Topovske šupe), posmatrani u perspektivi odnosa prema drugim, centralnim mestima sećanja na rat (pre svega Spomen-parkom Jajinci), svedoče o rigidnom, tendenciozno isključivom i totalizujućem konceptu društvenog identiteta. Štaviše, savremene intervencije u fizičkoj strukturi i funkciji ovih memorijala, različiti planovi koji su odredili njihovu dalju sudbinu, kao i promena interpretacije njihove sadržine jasan su pokazatelj da je transformacija uprostoravanja sećanja na Drugi svetski rat temeljno značajan aspekt ne samo promenljivog i nestabilnog odnosa prema recentnoj prošlosti, već i procesa opcrtavanja granica kolektivnih identiteta u Srbiji.",
publisher = "Zagreb : Disput",
journal = "Kultura sjećanja: 1941. Povijesni lomovi i savladavanje prošlosti",
booktitle = "Prostori selektovanih memorija: Staro sajmište u Beogradu i sećanje na Drugi svetski rat",
pages = "95-112",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1038"
}

Manojlović Pintar, O.,& Ignjatović, A.. (2008). Prostori selektovanih memorija: Staro sajmište u Beogradu i sećanje na Drugi svetski rat. in Kultura sjećanja: 1941. Povijesni lomovi i savladavanje prošlosti
Zagreb : Disput., 95-112.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1038

Manojlović Pintar O, Ignjatović A. Prostori selektovanih memorija: Staro sajmište u Beogradu i sećanje na Drugi svetski rat. in Kultura sjećanja: 1941. Povijesni lomovi i savladavanje prošlosti. 2008;:95-112.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1038 .

Manojlović Pintar, Olga, Ignjatović, Aleksandar, "Prostori selektovanih memorija: Staro sajmište u Beogradu i sećanje na Drugi svetski rat" in Kultura sjećanja: 1941. Povijesni lomovi i savladavanje prošlosti (2008):95-112,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1038 .

TY  - JOUR
AU  - Ignjatović, Aleksandar
AU  - Manojlović Pintar, Olga
PY  - 2008
UR  - https://raf.arh.bg.ac.rs/handle/123456789/1041
AB  - Kao najznačajni sadržaj kolektivnih identifikacija svih jugoslovenskih društava Drugi svetski rat, odnosno njegova tumačenja, predstavljala su osnovu na kojoj su vršena povlačenja granica društvenih identiteta, uspostavljani fluidni odnosi između njih i konstruisani partikularni sadržaji
poželjnog istorijskog sećanja. Svaka interpretacija nosila je jasan i prepoznatljiv sistem vrednosti koji je učestvovao u permanentnoj aktuelizaciji kolektivnog identiteta i određivanju njegovih granica. U tom smislu čini se paradigmatičan Spomenik jevrejskim žrtvama fašizma, podignut unutar zidina jevrejskog groblja 1952. godine. Delo Bogdana Bogdanovića u krajnje formalnoj analizi moguće je tumačiti kao nastavak tradicije podizanja vojničkih spomenika unutar grobljanskih celina. Podignut na Sefardskom jevrejskom groblju u Beogradu, izolovan i sasvim skriven od pogleda, Spomenik jevrejskim žrtvama fašizma rečito svedoči o ambivalentnoj strukturi sećanja na Drugi svetski rat u Srbiji.
PB  - Beograd : Helsinški odbor za ljudska prava u Srbiji
T2  - Helsinška povelja : bilten Helsinškog odbora za ljudska prava u Srbiji
T1  - Redefinisanje sećanja (1)
VL  - 13
IS  - 115-116
SP  - 32
EP  - 33
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1041
ER  - 

@article{
author = "Ignjatović, Aleksandar and Manojlović Pintar, Olga",
year = "2008",
abstract = "Kao najznačajni sadržaj kolektivnih identifikacija svih jugoslovenskih društava Drugi svetski rat, odnosno njegova tumačenja, predstavljala su osnovu na kojoj su vršena povlačenja granica društvenih identiteta, uspostavljani fluidni odnosi između njih i konstruisani partikularni sadržaji
poželjnog istorijskog sećanja. Svaka interpretacija nosila je jasan i prepoznatljiv sistem vrednosti koji je učestvovao u permanentnoj aktuelizaciji kolektivnog identiteta i određivanju njegovih granica. U tom smislu čini se paradigmatičan Spomenik jevrejskim žrtvama fašizma, podignut unutar zidina jevrejskog groblja 1952. godine. Delo Bogdana Bogdanovića u krajnje formalnoj analizi moguće je tumačiti kao nastavak tradicije podizanja vojničkih spomenika unutar grobljanskih celina. Podignut na Sefardskom jevrejskom groblju u Beogradu, izolovan i sasvim skriven od pogleda, Spomenik jevrejskim žrtvama fašizma rečito svedoči o ambivalentnoj strukturi sećanja na Drugi svetski rat u Srbiji.",
publisher = "Beograd : Helsinški odbor za ljudska prava u Srbiji",
journal = "Helsinška povelja : bilten Helsinškog odbora za ljudska prava u Srbiji",
title = "Redefinisanje sećanja (1)",
volume = "13",
number = "115-116",
pages = "32-33",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1041"
}

Ignjatović, A.,& Manojlović Pintar, O.. (2008). Redefinisanje sećanja (1). in Helsinška povelja : bilten Helsinškog odbora za ljudska prava u Srbiji
Beograd : Helsinški odbor za ljudska prava u Srbiji., 13(115-116), 32-33.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1041

Ignjatović A, Manojlović Pintar O. Redefinisanje sećanja (1). in Helsinška povelja : bilten Helsinškog odbora za ljudska prava u Srbiji. 2008;13(115-116):32-33.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1041 .

Ignjatović, Aleksandar, Manojlović Pintar, Olga, "Redefinisanje sećanja (1)" in Helsinška povelja : bilten Helsinškog odbora za ljudska prava u Srbiji, 13, no. 115-116 (2008):32-33,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_raf_1041 .